Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Όνειρο Φθινοπωρινής Νυκτός



Λίγη ωρα πρίν φύγω για δουλειά θα σας πω το χτεσινοβραδινό μου ονειρο.

Δεν ξερω αν σας ενδιαφέρει, δεν με νοιαζει καν αν σας ενδιαφέρει...Εγω θα το πω.

Λοιπον έχουμε και λέμε:

Ειμαστε που λετε ο ελφακος και εγω σε ενα περιπτερο. Ο Ελφακος καθοταν μεσα στο περιπτερο, πιθανον ηταν δικο του ή το είχαμε απο κοινού, θα σας γελάσω. Εγω καθόμουν σε μια καρεκλα σαν ξαπλώστρα εξω απ'το περίπτρο και "λιαζομανε". Περνουσαν διαφοροι και διαφορες και ψωνιζανε τσιγαρα περιοδικα και τα λοιπα και μεις καναμε απλα χαβαλαε και γελουσαμε. Σε καποια φαση σκαει μυτη μια θεια η οποια νομιζω πηρε 3 περιοδικα. Οταν πηγε να φύγει σκαει μυτη ο Γιώργος Τσαλικης ο ιδιος!!! Ω ναι, και οπως ειναι φυσικο αναστατωθηκαμε με τη φιλη! Παει στη θεια και τις περνει κατι χαρτια που ειχε στα χερια σαν δελτια Στοιχηματος της τα σκιζει και της τα πεταει κατω και την μαλωνει για κατι που δεν καταλαβαμε. Η Τυπισα πρεπει να ητανε θεια του απ'οτι καταλαβα. Ε μετα τη λυπαται που τη στεναχωρεσαι και σκυβει να της μαζεψει τα χαρτακια. Ευθυς αμέσως πεταγωμαστε με τον Ελφακο και παμε να τον βοηθησουμε. Εδω να σημειωθει πως ειχα γνωρισει τον Γιωργο Τσαλικη πριν απο 3 χρονια που τραγουδουσε στο Φιξ εδω στη Σαλονικη με τη Χρυσπα οταν ειχα παει για αυτογραφο. Οπως σηκομαι να του δωσω τα χαρτακια απο κατω γυρναει ο Τσαλικης και μου λεει "Σ'ευχαριστω GeminiCious, τι λεει, τι κανεις?". Κοκαλο εγω, του απανταω καλα, μου χαμογελαει και φευγει με τη θεια και μεις με τον Ελφακο γυρναμε στο περιπτερο. Καθως προχωραμε προς το περιπτερο γυριζει ο Ελφακος και μου λεει " Σ'ευχαριστω GeminiCious??? τι λεει, τι κανεις??????" τον κοιταω εγω περιεργα και συνεχιζει "Πριν 3 χρονια σε γνωρισε οταν πηγες για αυτογραφο και σε θυμαται και σε ρωταει και τι κανεις?????" σε εξαλλη κατασταση. Τον ρωταει τι επαθε και μου λεει "Ασε με μωρη δεν μπορω, εμενα σημασια δεν μου δωσε και σενα " Σ'ευχαριστω GeminiCious???" δεν μπορω μ'εκανε εξαλλη!!!" και γυρισαμε στα ποστα μας στο περιπτερο εγω πνιγμενος απ'τις τυψεις αλλα και εξτασιασμενος που με θυμηθηκε ο Τσαλικης και η φιλη πολυ εξαλλη...Μετα δεν θυμαμαι γιατι ξυπνησα...

Και ερωτω...Τι συμπερασμα να βγαλω απ'αυτο το ονειρο?

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Αϊ Εμ Μπάκ!

Και ναι αγαπητά μου blogοπουλα μετα απο 2 μηνες απουσιας ειμαι και παλι εδω. Μετα απο ενα απιστευτα σαπιο καλοκαιρι... Οι φημες λενε οτι κλεφτηκα με εναν Νορβηγο τουριστα και αφησα για παντα την Ψωροκωσταινα... Αλλες φημες ειπανε οτι μου εφαγε η γατα το ποντικι ΚΑΙ το πληκτρολογιο αλλα βγαινω ενωπιον σας και τα διαψευδω ΟΛΑ....

Η απουσια μου λοιπον οφειλεται στην απιστευρη βαρεμαρα που κυριολεκτικα με σαπισε αυτο το καλοκαιρι και στο οτι ειχα ανακατεψει πολλα πραγματα και μετα βιας με εβλεπε πολλες φορες και το σπιτι μου. Διακοπες με τον ορο "διακοπες" δεν πηγα να πω την αληθεια. Λιγο Χαλκιδικι και καμια βουτια στην Πισινα της περιοχης. Εψαχνα να βρω καινουργια δουλεια ωστε να φυγω απ' την παλια. Εν μερη τα καταφερα, ανεβηκα στην πηγη, ηπια νερο αλλα τελικα με κατεβασανε... Μαλλον αυτο σηκωνει ενα post απο μονο του γιατι θελω να καταγγειλω 5-6 πραματακια! Τελικα επεστρεψα στην παλια καλη δουλεια και εκατσα στ' αυγα μου. Προς το παρον τουλαχιστον.
Ο Αυγουστος σε σχεση με τον Ιουλιο ηταν απιστευτα πιο ζεστος (για να μην θυμηθω τον Ιουνιο που θυμιζε Μαιο...) και γενικα λιγο "κουλος" μηνας και εκλεισε λιγο περιεργα για να υποδεχτει εναν πιο "ΚΟΥΛΟ" Σεπτεμβρη.... Αλλα δεν βαριεσαι, ολα στη ζωη ειναι.

Γενικα το καλοκαιρι αυτο δεν εγινε κατι συνταρακτικο ή αξιο να αναφερθει... Περα του οτι περασε απο δω μερικες μερουλες ο Ελφακος που ειχαμε να βρεθουμε απ'τις αρχες ακομα του καλοκαιριου και ο Ιθακη-man (ο οποιος απ'οτι ειδα το αποσιωποιησε τελειως και δεν το χει αναφερει πουθενα, οποτε το χω αποκλειστικοτητα :Ρ).

Παντως αν εξαιρεσουμε τον Σεπτεμβρη που ξεκινησε λιγο στραβα και μαλλον θα συνεχισει ετσι, εχω ενα feeling οτι ο φετινος χειμωνας θα εχει πολυ ενδιαφερον και γενικα θα γινουν πολλα... Το νιωθω :)

Τεσπα... Αυτα προς το παρον... Τα λεμε συντομα... :)

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

Εξόρμηση στην Αθήνα





Μόλις χτες επεστρεψα απο το ταξιδάκι μου στην Αθήνα και είπα να σας "εξομολογηθώ" πως τα πέρασα.
Πριν παω δεν περνουσαν οι ωρες για να φυγω, λιγο η εξεταστικη που ηθελα να τελειωσει, λγιο που με ειχε κουρασει η Θεσσαλονίκη, λιγο που ηθελα να ξεφυγω απ'ολα και απ'ολους.

Το πρωτο βραδυ οπως θα ξερετε καποιοι που διαβασατε το προηγουμενο ποστ, συναντηθηκα με τον πρωτο μου ερωτα (!) τον ανυπερβλητο. Εκτος απο αυτο δεν βγηκαμε απτο σπιτι με το Κατσικι αλλα αραξαμε μεσα γιατι την αλλη μερα παρεδιδε μια εργασια.

Ετσι η δευτερη μερα ξεκινησε παραδινοντας την εργασια και επιστροφη στο σπιτι για υπνο διοτι το ειχαμε ξενυχτισει λιγο. Το βραδακι ειχαμε κανονισει για ποτακι με κατι φιλους στο Γκαζι οπου ειχα πει και στον πρωην αν μπορεσει να ερθει αλλα τελικα δεν καταφερε να μας κανει την τιμη να ερθει να μας βρει. Ξινισε βεβαια λιγακι γιατι μετα ειχαμε κανονισει να παμε Sodade. Οταν λοιπον πηγαμε απο κει, παρατησρησα πως στην πρωτευουσα το καμακι ειναι διαφορεικο. Αμα σε γουσταρει καποιος απλως σου ριχνει αρκετες ματιες και αμα δει πως μιλας με κανα γνωστο και δεν εχει ματωσει καμια μυτη στο ταβανι μπορει και να ρωτησει ποιος εισαι με εμμεσο παντα τροπο. Βεβαια υπαρχουν και οι τολμηροι, οι οποιοι αφου θα σε κοιταζουν καμια ωρα θα ερθουν να σου μιλησουν αφου βρουν κατι σχετικα εξυπνο ωστε να σου πιασουν την κουβεντα. Τωρα θα μου πειτε και σεις, γιατι δεν πηγαινα να μιλησω εγω. Και απαντω. Δεν ηθελα να ψαχτω και δεν ηταν και ο λογος αυτος που κατεβηκα Αθηνα, αλλα ηθελα να ερθει καποιος να μου τα ριξει, ετσι για να μου φτιαξει τη διαθεση. Το οποιο εγινε κιολας αλλα ημουν φιλικος προς χλιαρος. Αλλα σε καμια περιπτωση αγενης ή σνομπ.

Την τριτη ημερα, πηγαμε για καφεδακι στο γκαζι (παααααλι εκει?) οπου συναντησα εναν πολυ καλο μου φιλο ο οποιος ειναι φανταρος και ειχα να τον δω περιπου 2 μηνες. Μετα τον καφε πηγαμε στην πλατεια οπου ειχε μια εκδηλωση ελευθερης εκφραση (
Say It On A T-Shirt) για το οποιο θα σας μιλησω σε αλλο ποστ. Εκει το Κατσικακι κεραυνοβοληθηκε λιγο απ'τον φτερωτο θεο και μενα μου σπασανε τα νευρα διοτι πεινουσα σα λυκος αλλα δεν ηθελα να το αφησω μονο του. Το βραδυ κλασικα Sodade, και δεν παραπονιεμαι, πολυ ωραιος κοσμος, πολυ στριμοξιδι και το ειχα αχτι καιρο να παω στο εν λογω μαγαζι. Μολις εχουμε παει και εχουμε κατσει στο πισω stage για αρχη, εγω βγαινω στην αυλη να κανω ενα τηλεφωνο. Οπως περναω ποιον βλεπω? Στο ποστ που εχω κανει με τους γκομενους του 2009, το νουμερο 1, τον Κ. Ειχα να τον δω απο τον Αυγουστο και για να πω την αληθεια τον ειχα ξεχασει λιγο και δεν του ειχα πει οτι θα κατεβαινα Αθηνα. Μολις ειδωθηκαμε "αστραψαμε" και οι 2. Μου λεει τι εκπλκηξη ειναι αυτη, του λεω και γω πως τελευταια στιγμη το κανονισα και ηρθα και παω να κανω τηλεφωνο. Επιστρεφω και διωχνει διακριτικα τον φιλο του για να μιλησουμε. Ε μιλαμε περι ανεμων και υδατων και λεμε να παμε την αλλη μερα για καφε γιατι του 'χα λειψει και ηθελε να με δει.

4η Μερα. Εχουμε σαπισει στον υπνο με το κατσικι και γυρω στις 5 το απογευμα χτυπαει το κινητο μου. Το σηκωνω και ακουω μια γνωστη φωνη να μου λεει "ξυπνα, ξυπνα να παμε για καφε". Ηταν ο Κ. μες την τρελη χαρα να με ξυπνησει να παμε για καφε. Σηκωθηκαμε με το Κατσικι να ετοιμαστουμε να παμε να τον βρουμε. Αν και φροντισε και πηγε για καφε σε μερος 10 λεπτα απο κει που μεναμε εμεις, καναμε μιαμιση ωρα να παμε αλλα δεν περιαζει. Την επομενη εφευγε για διακοπες/δουλειες και ηθελε να βρεθουμε γιατι μετα ενας θεος ξερει ποτε θα ξανασυνατηθουμε. Μετα τον καφε αραξαμε και παλι σπιτι να ξεκουραστουμε και να τα πουμε(με το Κατσικι εννοω). Καποια στιγμη το βραδυ ηρθε ο πρωην ( ο πρωτος που πρεπει να του βρουμε παρατσουκλι για να μην τον μπερδευουμε) και πηγαμε βολτα για ενα 2ωρακι παλι.


5η μερα ειχα κανονισει σχεδον ολη τη μερα να δω συμμαθητες και κολητους που μενουν Αθηνα και τοσες μερες δεν ειχαμε βρεθει. Το βραδακι μετα απο μερικα υποβρυχια στον Ιστιοπλοικο στο Μικρολιμανο, βρεθηκα που αλλου, (οποιος το βρει κερδιζει παγωτο!!!) οπου ειχε Ελληνικη βραδια. Ειμασταν γυρω στα 10 ατομα παρεα, φιλοι του Κατσικιου και λοιποι θαμωνες. Περασαμε ωραια, χορεψαμε, ηπιαμε. Οταν γυρισαμε το πρωι στο σπιτι ετοιμασα τα πραγματα μου και πηρα το δρομο της επιστροφης, μην ξυπνησουμε 5 το απογευμα παλι κ φτασω αγρια μεσανυχτα Θεσσαλονικη και κοιμηθηκα στο λεωφορειο.

Εντυπωσεις τωρα.

1η και κυρια. Πως μπορουν στην Αθηνα μετα απο ξενυχτι (στο γκαζι τουλαχιστον) να την βγαζουν με σφολιατες και μπακετες? Εμεις εδω πανω αν δεν παμε ενα Κατερινιωτη* αντε ενα Σαββικο* μετα το ξενυχτι δεν μπρουμε να κοιμηθουμε. (*24ωρα σουβλατζιδικα στα Λαδαδικα) Μου ειπε το Κατσικι πως υπαρχουν και βρωμικα αλλα ποιος τρεχει να τα βρει?

2η) Το καμακι απ'τους γκομενους. Ολοι οσοι μου την πεσανε μου ζητησανε facebook. Εχουμε και τηλεφωνα ρε φιλε. Δηλαδη ποσο προχω ειναι αυτο και ποσο πισω ειμαι εγω... Μου φανηκε πολυ παραξενο. Δεν λεω, ειναι πρακτικο γιατι με ενα κλικ μαθαινεις τα παντα για τον αλλον, αλλα πες οτι ανταλαξαμε fb και κανονιζουμε μεσω αυτου για καφε/ποτο. Τι θα χουμε να πουμε αν εχεις κατσει και εχεις ψαρεψει τα παντα για μενα και γω τα παντα για σενα? Εγω το χω πει, ο ρομαντισμος και ο ερωτισμος ειναι ειδη υπο εξαφανιση σε κινδυνο, μην πω πως εχουν αφανιστει ηδη και γινω κακος...

Αυτα εν ολιγης συνεβησαν στο ταξιδακι μου στην Αθηνα, οποιος θελει να μαθει λεπτομεριες ας ερθει να βγουμε για καφε να του τα πω. Φιλια πολλα :Ρ


Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

Σαν να μην περασε μια μερα...



Οχι, οχι δεν τα ξαναβρηκαμε με τον πρωην, ο τιτλος παει αλλου.

Χτες το απογευματάκι εφτασα Αθήνα, τελείωσα με την εξεταστική και ειπα να κατεβω να δω μερικους φίλους που ειχα να δω καιρο και να περάσω μερικες μέρες με το Κατσικακι που μου ειχε λειψει πολυ.

Πηρα λοιπον που λετε το Κτελ και κατεβηκα. Εφτασα και αφου καναμε λιγη βολτα στο κεντρο της Αθηνας πηγαμε σπιτι να αραξουμε και να τελειωσει μια εργασια που ειχε. Οταν νυχτωσε λιγο χτυπαει τηλεφωνο με απόκρυψη. Το σηκωνω και ήταν ο πρωτος μου 'ερωτας, ο μοναδικός, οανυπερβλητος :Ρ Του ειχα πει πριν απο λιγο καιρο πως θα κατεβω Αθηνα μολις τελιωσω την εξεταστικη και αν βολεψει να βρεθουμε να τα πουμε, του ειχα πει μαλιστα πως θα κατεβω με το "αμορε" και ηταν καπως διστακτικος. Με παιρνει τηλεφωνο που λετε, αρχιζουμε τα κλασσικα "τι κανεις, να ηρθα, να εφτασα κλπ". Δεν ειχα σκοπο να βγω και να αφησω το Κατσικι μονο του και επειδη ηθελα να τον δω τον ρωτησα αν μπορει να ερθει απο δω. Μου ειπε πως ειναι στην αλλη ακρη της Αθηνας αλλα θελει πολυ να με δει και μολις τελειωσει την προπονηση θα ερθει απο δω. Κατα τις 12μιση με ξαναπαιρνει να μου πει πως εφτασε αλλα επειδη ντρεπεται λιγο να μην ερθει απο το σπιτι και να παμε καμια βολτα στην περιοχη. Ετσι και εγινε. Εδω πρεπει να σημειωθει πως ειχαμε να βρεθουμε 3μιση χρονια απο κοντα. Παω στο σημειο που δωσαμε Ραντεβου και προσπαθω να τον βρω. Ηταν στο αμαξι και προσπαθουσε να παρκαρει (εχει κανα χρονο που εβγαλε διπλωμα και ειχε λιγο ανχος :Ρ) και δεν ημουν και 100% σιγουρος πως ειναι αυτος. Τεσπα βεβαιωνομαι πως ειναι αυτος, προχωραω προς τα κει, με κοιταει τον κοιταω και βγαινει απ'το αμαξι. Πραγματικα ε....Σαν να μην περασε μια μερα. Και δεν μιλαω για την εμφανιση ή το στυλακι, μιλαω για το βλεμα, την αισθηση, την αυρα... Πηραμε μπυρες και πηγαμε σε κατι σκαλακια πιο περα να τα πουμε.

Πραγματικα δεν υπηρχε, σαν να ειχαμε να βρεθουμε 100 χρονια και συναμα σαν να εχουμε να τα πουμε απο χτες. γενικα ολο αυτο το διαστημα οσες φορες ηρθα Αθηνα δεν πολυβολευε να βρεθουμε και μια φορα τσακωθηκαμε κιολας επειδη του πα τελευταια στιγμη πως κατεβηκα. Αλλα γενικα μιλουσαμε ανα καποιες φασεις στο τηλεφωνο. Μιλησαμε για τις ζωες μας,πως παει, τι εγινε, τι θα γινει και γενικα περι ανεμων και υδατων. Με ρωτησε που ειναι το αμορε, του ειπα οτι χωρισα και γενικα μερικα πραγματα πανω στη σχεση. Οσο μιλουσαμε τα ματια του ενος ηταν καρφωμενα στα ματια του αλλου. (Μαλερ αν διαβαζεις το ποστ και βαρεθηκες ηδη στο λεω απο τωρα δεν ειχε σεξ ή οτιδηποτε τετοιο η καταληξη :Ρ) Μετα το γυρισαμε στις αναμηνησεις, τι ειχαμε περασει "τοτε", τι ωραια που ηταν ποσο ομορφα περνουσαμε κλπ κλπ κλπ. Θα μου πειτε και σεις αν περνουσατε καλα γιατι χωρισατε ρε παιδια? Επειδη ειναι δυσκολη η γαμω-αποσταση Αθηνα-Σαλονικη και προτιμησαμε την "ευκολη" οδο. Δεν βαριεσαι. Δεν μπορω να πω πως ξυπνησε παλι ο ερωτας μου γι'αυτον, διοτι ποτε δεν ειχε σβησει ποτε τελειως. Ειχαμε αποφασισει πως δεδομενων των συνθηκων και μιας και δεν μπορουμε να ειμαστε μαζι, κανουμε ο καθενας τη ζωη του, κοιταμε να περναμε καλα και αν το φερει η μοιρα ξανα, να ειμαστε μαζι. Πολυ παιδικο ακουγεται, πολυ ονειροπολο. Ετσι πιστευα και γω απο καποια φαση και μετα. Αλλα η μεγαλυτερη αποδειξη ηρθε χτες. Οπως ειπα και πριν μετα απο 3 χρονια, που θεωρειται ενα σεβαστο διαστημα, που μεσολαβησαν τοσα και τοσα στις ζωες και των 2, καθομαστε οπως παλια και ενω μιλανε τα στοματα, τα ματια μιλανε περισσοτερο. Περασαμε ενα 2ωρο μαζι και μετα γυρισα σπιτι.

Λυπαμαι που το λεω αλλα οτι δεν καταφερε να με κανει να νιωσω "ο προηγουμενος", με εκανε να τα νιωσω ολα με ενα βλεμμα ο αλλος, ο πρωτος. Θα μου πειτε πως η πρωτη αγαπη δεν πεθαινει, πως ειμαι ακομα απο τοοοοτε κολημενος μαζι του. Εγω θα σας πως ναι, η πρωτη αγαπη δεν πεθαινει, οχι ομως πως ημουν ακομα κολημενος. Το ειχαμε ξεπερασει αυτο καιρο πριν. Ερωτες περασανε αρκετοι απο τοτε. Αυτο που πιστευω πως ενα κομματι του ενος εχει φωλιασει μεσα στον αλλο και αντιστροφως. Το στορι αυτο ειναι κατι σαν την ταινια "το ημερολογιο", ετσι νομιζω τουλαχιστον (ή θελω να νομιζω:Ρ). Ελπιζω να τα πουμε λιγο ακομα πριν φυγω απο Αθηνα αλλα ακομα και να μη γινει αυτο, μου ειναι αρκετο, εμεις να μαστε καλα :)

Υ.Γ. Καλο μηνα σε ολους και να ειστε παντα τοσο ευτυχισμενοι οσο ειμαι εγω απο χτες το βραδυ, Καλο σαββατοκυριακο :)


Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Dating Sucks αγρια!

Σημερα θα κλειναμε 10 μηνες και αποφασισα να δεχτω μια προταση που εκρεμουσε τις τελευταιες μερες και να βγω ενα ραντεβου. Να ξορκισω το "κακο", να μην με περνανε για κακομοιρη. Ειπα να βγω να θυμηθω πως ειναι να βγαινεις ραντεβου.

Το παιδι πολυ ωραιο, ενδιαφερον. Πηγαμε αρχικα μια μικρη βολτα και μετα καταληξαμε για ποτο στο Λιμανι. Καλα δεν υπηρχε περιπτωση να βγω ραντεβου σε σχετικο μαγαζι διοτι ηθελα να εκμηδενισω πασα πιθανοτητα να γινει οτιδηποτε παραπανω. Με το που κατσαμε ξεκινησαν οι ερωτησεις, "ποσο εισαι, με τι ασχολεισαι, τι σ'αρεσει να κανεις, κλπ". Ναι δεν ειχαμε γνωριστει σε καποιο site απλα ετυχε να γνωριστουμε εξω. Εγω απαθεστατος οσο ποτε δεν ρωτησα τιποτα. Βασικα γενικα προτιμω να μαθαινω τον αλλον παρα να τον ρωταω πραγματα.

Μετα απο το παιχνιδι των ερωτησεων ηρθε και η "χαριστικη" ερωτηση, "θελεις να προχωρισουμε, εμεις οι δυο?" Καλα εκει τα ειδα ολο, τι αμεσοτητα τι ευθυτητα. Ναι ρε φιλε με ζυγισες καλα-καλα ειδες οτι σου κανω, δεν σου φανηκε περιεργο οτι δεν ενδιαρφερθηκα να σε ρωτησω ουτε ποσο εισαι (και μετανιωσα βασικα μετα που το ρωτησα) και μου πετας αυτην την ατακα? Η απαντηση μου ηταν οτι η ερωτηση του ειναι πολυ αποτομη και πολυ αβολη και δεν μπορω να την απαντησω. Μετα συνεχισαμε τις ερωτησεις. Με ρωτησε αν ειμαι τις σχεση ή της ξεπετας και του απαντησα πως αυτο σηκωνει κουβεντα και λιγοτερη μουσικη. Να μην τα πολυλογω μετα απο κανα 2 ποτα και απειρες ερωτησεις αποφασισαμε να φυγουμε να παμε πουθενα αλλου.

Τι το θελα και δεν το εληξα εκει. Με επιασε σε ενα στενο με στρουμωξε και αρχισε να με φιλαει. Νταξει, δεν αντισταθηκα, αλλα δεν εχω νιωσει πιο κενος στη ζωη μου. Δεν θυμαμαι καν αν ηταν καλο ή κακο φιλι. το μονο του θυμαμαι ηταν ενα κενο. Θα το πω και ας φανω γελοιος, ενιωθα οπως ο Φροντο στον αρχοντα τον δαχτυλιδιων οταν εβαζε το δαχτυλιδι. Ολα γυρω θολα και σκοτεινα. Δεν μπορω να το εξηγησω...

Μετα πηγαμε παραλιακα (που ειχε αρκετο κοσμο) και καθισαμε με μπυρες στον Λευκο Πυργο στα σκαλακια. Ηταν το πιο ασφαλες σημειο ωστε να μη συμβει τιποτα περιεργο παλι. Δεν ξερω αν εχω ή αν δεν εχω ξεπερασει τον αλλον, εχουνε περασει 2 βδομαδες μονο. Οτι δεν ειμαι ετοιμος για αλλη σχεση ειναι βεβαιο. Απλα δεν θελω ετσι αμεσως να κανω οτιδηποτε με οποιονδηποτε. Πραγματικα και ο ιδιος ο Bratt Pit να εσκαγε μυτη στο σπιτι μου ιδρωμενος στην πορτα μου ετοιμος για ολα, θα του δινα μια πετσετα να σκουπιστει αντε και ενα ποτηρι νερο και θα τον εστελνα. Θελω λιγο καιρο να ειμαι με τον εαυτο μου. Να ξεκαθαρισω μεσα μου. Ανυπομονω να περασουν οι μερες να κατεβω Αθηνα να δω το Κατσικακι, να τα πουμε, να τα πιουμε και γενικα να ξεχασυω λιγο...

Το φιναλε της βραδιας -αφου ειχα ξεκαθαρισει 100 φορες οτι δεν προκειται να γινει κατι ή να ερθει σπιτι- τον αφησα να με παει μεχρι το σπιτι, που ετσι κι αλλιως ηταν 5 λεπτα απο κει που καθομασταν. Ακομη και μεχρι που φτασαμε στην εισοδο πιστευε πως θα του πω τελικα να ανεβει. Δεν τον λυπηθηκα καθολου, το ειχα ξεκαθαρισει. Μπηκα σπιτι, εβαλα ενα τραγουδακι να παιζει και αρχισα να γραφω αυτο το ποστ. Δεν φταει το παιδι, δεν φταει η πανσεληνος. Απλα δεν ειμαι ετοιμος για οτιδηποτε ακομα. Τουλαχιστον τωρα το ξερω.

Καλη εβδομαδα να εχουμε :)


Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Συνέντευξη απο ένα χωρισμένο...



Καταρχάς καλησπερα και σε ευχαριστώ πολύ που δέχτηκες να μας μιλήσεις.


Εγω ευχαριστώ.

Λοιπόν θα ξεκινήσω αμεσως, ποσο καιρό κρατησε η σχέση σας;

Περιπου 9 μήνες.

Και ήταν "καλοί" μηνες;

Κοιταξε, ολο αυτο το διαστημα περνουσαμε πολυ όμορφα ακομα και λιγο πριν το τελος. Ευτυχως δεν φτάσαμε στο σημείο να μένουμε μαζι απο συνήθεια και ουτε να γυρνάμε και να λέμε "α, παλι εσυ". Έκανε η σχέση τον κύκλο της και τελείωσε.

Το διάστημα αυτο μένατε μαζί, συνκατοικούσατε δηλαδή;

Όχι αλλα ουσιαστικά μέναμε μαζι, 4 μερες τη βδομαδα τουλάχιστον κοιμόμασταν μαζι, και βρισκόμασταν σχεδόν καθε μερα.

Ποιός πήρε την απόφαση για να τελειώσει αυτη η σχέση; Ποιος έκανε το πρώτο βημα;

Εδω θα σε γελάσω. Δεν μπορώ να πω οτι χωρίσαμε απο κοινού αλλα και ουτε οτι ένας απ'τους 2 ειπε "χωριζουμε". Ειναι λιγο μπερδεμέμενο ακομα.

Πόσο καιρό εχει που χωρίσατε;

Οχι πολυ, μια βδομάδα μονο...(γελια).

Άρα υπαρχει μεγάλη πιθανότητα επανασύνδεσης;

Οχι καμια. Ακόμη και αν στο πισω μέρος του μυαλού μου σκεφτόμουν να γυρισω πίσω όσο περνάνε οι μέρες τοσο πιστέυω πως ειναι καλύτερα έτσι.

Και τι σε κανει να το πιστεύεις αυτο;

Οταν είσαι ερωτευμένος πολυ, βλάπεις κάποια πράγματα διαφορετικά ή δεν τα βλέπεις καθόλου. Κάνοντας ενα βημα πίσω απτη σχεση, βλέπεις οτι ωραιοποιούσες καταστάσεις και έκανες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς που σε άλλες περιπτωσεις δεν θα έκανες με καμια κυβέρνηση.

Ναι αλλα για να κρατήσει μια σχέση πρέπει να κάνεις συμβιβασμούς, σωστα;

Σαφώς και πρέπει να κανεις συμβιβασμούς και δεν μετανιώνω στιγμη για τους συμβιβασμούς που έκανα. Απλα απο κάποια στιγμη και μετα αν δεν υπάρχει ανταπόκριση, αρχιζεις και νιώθεις μαλάκας.

Πιστεύεις δηλαδή πως δεν σου άξιζε;

Δεν μου άξιζε η ανταπόκριση ή ο ανθρωπος αυτος; (γελια) Δεν μπορω να σου απαντήσω στην ερωτηση αυτη γιατι δεν θα ειμαι αντικειμενικός, πιστέυω πως πρόσφερα πολυ περισσότερα απ'αυτον. Αλλα αμα ρωτήσεις και τον άλλον θα σου πει το ιδιο για τον ευατό του.

Ενταξει, αλλη ερώτηση. Τι ήταν αυτο που σε τραβηξε σ'αυτον και σε κρατησε μαζι του;

Αρχικά το βλέμμα του, μετα τι με κράτησε δεν ξερω να σου απαντήσω. Περνουσαμε καλα, ένιωθα πολύ διαφορετικά, μου αρεσε να δινω πράγματα που δεν μου το είχε βγαλει κανεις άλλος. Μετα απο κάποια φάση βεβαια αρχισε να με κουραζει αυτό.

Δηλαδη ένιωσες οτι κουράστηκες να δίνεις και να μην παίρνεις;

Οχι, οταν αγαπάς κάποιον δεν κουράζεσαι ποτε να δίνεις, ακομη και οταν δεν παιρνεις. Αποψή μου ετσι. Εκει που κουράζεσαι είναι οταν αυτα που δίνεις δεν υπάρχει αναγνώριση. Δεν ζητησα ποτε να μου πει "σ'ευχαριστώ που μ'αγαπας και κανεις τοσο για μένα" αλλα να καταλαβει πως γουσταρω που τα κανω γι'αυτον επειδη τον γουστάρω.

Πως θα τον χαρακτήριζες με μια φραση ή με μια λεξη;

Κακομαθημένο παιδι!

(γελια) Και γιατι ετσι;

Κοιτα, στο κακομαθημενο ή καλομαθημενο δεν ειμαι σίγουρος, ειναι πολυ λεπτή η διαφορά. Παντως φαίρεται σαν παιδι, γενικα ειναι αφελης που ωρες-ωρες το θεωρείς χαριτωμένο. Αλλα ωρες-ωρες θελεις να το σπάσεις στο ξύλο. (γελια) Ειναι σαν τα παιδάκια που τα στέλνουν οι μαμαδες τους σχολειο και δεν κανουν απολυτως τιποτα, τα περιμένουν ολα απ'αυτες και η μόνη ανταπόκριση και το "ευχαριστω" ερχεται στη γιορτή της μητέρας και αυτο αν τους το θυμίσει η δασκάλα.

(γελια) Εντάξει το πίασαμε. Αν μπορουσες να αλλάξεις κατι πανω του, τι θα ήταν αυτο;

Επειδη το χω προσπαθησει σε καποια φαση στο παρελθον και απετυχα, σου λεω πως δεν γινεται. Τουλαχιστον αν γινει γινεται παρα πολυ δυσκολα. Το σωστο ειναι να διαλέγεις τον ανθρωπο σου και να τον αγαπας οπως ειναι. Ποτε δεν θα βρεις το 100% τελειο. Αλλα αν μπορουσα να αλλαξω κατι πανω του θα ηταν η αντίληψη για τους ανθρωπους γυρω του και να μην τους θεωρει δεδομένους. Δεν μιλαω για μενα προσωπικα αλλα και για τους φιλους και την οικογένεια του.

Παμε σε αλλη ερωτηση, εσυ πως νιωθεις που χωρισες;

Τι να σου πω. Ακομη δεν το χω συνειδητοποιήσει καλα-καλα. Ενταξει το εχω δεχτει μεσα μου, αλλα πολλες φορες πιανω τον εαυτο μου να κοιταει το κινητο περιμένοντας ενα μηνυμα ή να με παρει ο άλλος τηλεφωνο. Ειναι θεμα συνηθειας. Το σιγουρο ειναι πως κοιμάμαι ησυχος τα βραδια ακομη και που ειχα συνηθισει να κοιμαμαι με παρεα, και δεν εννοω το σεξ (γελια).

Αυτο ειναι καλο. Αρα δεν σε εχει παρει καθόλου απο κατω;

Ευτυχως οχι πολυ, παντως ενα μερος της "πικρας" εχω καταφερει να το καταπιέσω μεσα μου συνειδητα. Το μονο που ισως φοβαμαι ειναι να μη "σκασει" αυτο και γυρισει στο κεφαλι μου. Αλλα και παλι πιστευω πως ειμαι δυνατος και μπορω να το αντεξω.

"Ο ερωτας με ερωτα περναει." Ισχυει αυτο;

Ο αλλος εχει ηδη αρχισει να γιατρευεται..(γελια) Δεν ξερω να σου πω, ακομη ειναι νωρις να σκεφτομαι το ενδεχομενο αλλης σχεσης. Προς το παρον θελω να κατσω μονος μου, να χαρω την ελευθερια μου και να δω τους φιλους μου. Ο ερωτικος τομεας δεν με απασχολει καθολου πραγματικα.

Και μια τελευταια ερωτηση για να κλεισουμε, τον αγαπας ακομα;

Φυσικα και τον αγαπω ακομα, τον αγαπω και θα συνεχισω να τον αγαπω. Οτι και να εχει γινει και οτι και να γινει. Η αγάπη δεν χανεται.

Οκ. Σ'ευχαριστουμε πολύ και για το χρόνο σου αλλα και για τα πραγματα που μοιραστηκες μαζί μας, να έχεις ενα υπεροχο απόγευμα.

Εγω σας ευχαριστω πολυ που με ακουσατε.


Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Ας θυμηθώ και ας ξεχάσω...


Ήταν πρωι και ήταν γιορτή, μπορεί και Κυριακή.

Ο κόσμος πολύς, χαρά παντου, να πετά...

Θυμάμαι σε είχα αγκαλιά, ήταν ζεστα.

Σε είδα ξανα και ξανά και είδα φωτιά σε ματιά σκοτεινά...

Ηρεμία, γαλήνη έκανε περα τη μοναξιά.

Ο χρόνος περνάει, αυτο φοβόμουν,

φοβόμουν μην γινώ ενα με τη βροχή και φυγω.

Η βροχή έγινε χιόνι, αλλα το έλιωνε η καρδιά...

Κάθε φορά πιο δυνατά...

Ώσπου ήρθε η άνοιξη και έγινε χαλάζι.

Μάτωσε η πονεμένη μας κάρδια μα στιγμή δεν σταμάτησε γεναία να χτυπά.

Ηρθε το βραδυ, οπως ερχεται κάθε βραδυ οταν νυχτώνει,

ηταν αλλιώτικο, άγριο, σαν εφιάλτης.

Έτρεξα στον άδειο δρόμο, έτρεξα απο μενα.

Βρήκα τη θαλάσσα, την είπα να με πάρει, να χαθώ στη λήθη...

Και 'κεινη με αρνήθηκε και την αρνηθηκα και γω.

Πίσω απ'τη σιωπή σ'ακουω τώρα.

Γιατι οταν σε κράταγα δεν μου σφηγγες το χέρι?

Γιατι οταν σε χαιδευα εγώ, εσυ κοιμόσουν?

Πως έγινε ο δρόμος μας γκρεμός και η γιορτή ενας θρήνος?

Ανοίγοντας τα σκισμένα μου φτερά, δεν θα κοιτάξω πίσω,

το τέλος θα αφήσω πίσω μου και θα σταθώ.

Μα μόλις γειάουν τα φτερά μου και αναγεννηθω,

σαν άλλος φοίνικας μες στις φωτιές θα λάμψω.

Και τοτε θα 'ναι αργά να 'ρθω να κάτσω στο πλευρό σου.

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

No Title




Σηκώνεσαι αργά, δειλά... Λίγο μουδιασμένα και προχωράς...


Κοιτάς και προχωράς...Που πας? αδιάφορο... συνεχιζεις...


Κλείνεις τα ματια και προχωράς...


Βλέπεις ωραία πράγματα, χαρούμενα...


Σκοτεινιάζει, ολα μοιάζουν ξένα, απειλιτικά...


Και εισαι μόνος... Μονος μες στο θαμπό σκοταδι, το απέραντο σκοτάδι...


Πεφτεις, πεφτεις στην υγρη γη...


Και το βλέπεις εκει, με τα ματια υγρά...


Ειναι μακρια αλλα ειναι κει...


Τρεμοσβήνει μακρια αλλα γαληνια και σε περιμενει...


Και πας προς τα εκεί... Το φως σε περιμένει...


Το φώς μιας νέας ημέρας... Πιο λαμπερης...


Χωρις την ξεθωριασμενη λαμψη της προηγουμενης...


Ειναι κει και συνεχιζεις να προχωρας... Συνεχιζεις...


Το βημα γινεται πιο γρηγορο... Πιο αισιοδοξο...


Τρεχεις βρεγμενος, δυνατος... Η καρδια σου χτυπα δυνατα...


Φτανεις εκει, εισαι πληρης... για ακομα μια φορα πληρης...



Καπου ειχα διαβασει (δεν θυμαμαι που) πως η ζωη ειναι μια ατερμνονη συναρτηση (νομιζω ημιτονοειδης) και μεις απλα περιμενουμε το επομενο μέγιστο.
Εγω απλα λεω πως αν αγγιζεις το ελαχιστο, δηλαδη τον πατο, ο μονος δρομος ειναι να πας επανω, να ανεβεις και μετα ας ξαναπεσεις...Ετσι ειναι η ζωη... :)


Καλη σας μερα :)

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Lost And Found...

Γεια και χαρα σας !
Ξερω πως εχω να γραψω εναν ολοκληρο μηνα και σε μερικους απο σας, σας εχω λειψει, με αλλους μιλαω καθημερινα και αλλοι παλυ ουτε καταλαβατε που χαθηκα :Ρ
Τον τελευταιο καιρο λοιπον ειμαι καλα, δεν μου συνεβει κατι ιδιαιτερο απλα με χτυπησε λιγο η ανοιηξ λιγο το γεγονος οτι περνουσα πολυ λιγες ωρες στο σπιτι.
Τα νεα μου λοιπον:
Μεσα στο Μαιο αναθερμανθηκε και βελτιοθηκε η σχεση μου -ολα κυλουν ομαλα-. Περναμε πολλες ωρες μαζι, μαλωνουμε πιο σπανια και γενικα καναμε μια αναθεωρηση σε πολλα θεματα που μας απασχολουσαν.
Με την δουλεια τα ιδια, ακομη να παραιτηθω και να βρω κατι αλλο.
Με τη σχολη τα ιδια, μονο που οσο πλησιαζει η εξεταστικη και οσο ζεστενει ο καιρος τοσο πιο πολυ βαριεμαι να διαβασω...
Η υγεια -ευτυχως- καλα, τα οικονομικα, οπως ολων, δηλαδη γαμησε τα :Ρ
Α! Ξεχασα να σας πω, ξεκινησα γυμναστηριο και το πηρα αρκετα ζεστα, νταξει το φετινο καλοκαιρι ειναι μια ανασα αλλα αμα συνεχισω ετσι του χρονου τετοια εποχη θα ειμαι εξωφυλλο στο Men's Health. Επισης πηρα ποδηλατο και κυκλοφοω ελευθερος στους δρομους της Θεσσαλονικης και καθε βραδυ κοβω βολτες στον ποδηλατοδρομο της παραλιας. Αν και εχω κοντεψει να σκοτωσω 2-3 γιαγιαδες που πεταχτηκαν μπροστα μου στον ποδηλατοδρομο ακομη δεν εχει παθει κανεις τιποτα :Ρ

Αυτα απο μενα για το μηνα που μας περασε, απο τουδε και στο εξης υποσχομαι να γραφω πιο συχνα :)


Υ.Γ. Τελειωσε το Lost....Ευτυχως μου αρεσε το τελος :) αλλα κριμα ρε γαμωτοοοοοο :(

Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Επίλογος Απριλιου!


Λοιπον εχουμε και λεμε:
Μετα απο πολλη σκεψη, υπεραναλυση των καταστασεων σκεφτομαι να δωσω μια ακομη ευκαιρια στον ανθρωπο που ειχα διπλα μου τους τελευταιους 8 μηνες και ενιωθα "ριχμενος". Καταλαβα οτι οσο μ'αγαπαει, το κανει με το δικο του τροπο. Εχω ακουσει, αλλα και εχω πει οτι δεν αλλαζουν οι ανθρωποι. Επειδη ομως ειμαι γενικα αισιοδοξο ατομο και "προσγειωμενα φιλοδοξο" (θελει αναλυση αυτο αλλα αστο) πιστευω πως μπορω να προσπαθησω λιγο ακομα να φτιαξω την κατασταση και αν δω πως δεν τραβαει και το κανω ματαια αποχωρω οριστικα. Τωρα ξερω θα μου πειτε πως μοιαζει με την κλασσικη ατακα "απο δευτερα αρχιζω διαιτα" αλλα οπως ειπε και ο ελφακος, να μην κοιταμε το λαθος και το σωστο αν μας γεμιζει κατι. Κατι αλλο ωραιο που ακουσα απο εναν φιλο μου ειναι πως "στη ζωη, μια ζωη μαθητες θα ειμαστε" γιατι οσο ζεις μαθαινεις και παει λεγοντας. Οποτε φιλες και φιλοι ανοιγω ξανα τα παραθυρα να μυρισει λιγο ανοιξη (γιατι κοντοζυγωνει ακι καλοκαιρι, φοραω το καπελακι μου λιγο στραβα και προχωραω με το χαμογελο στα χειλη ελπιζοντας τωρα ειναι τα καλυτερα και ΤΑ καλυτερα ερχονται. Νταξει ειμαι ολιγον τι ονειροπολος αλλα τι νοημα θα ειχε η ζωη αν δεν καναμε ονειρα....Ειδατε παλι αρχιζω να το χαζοαναλυω. Λοιπον για να τελειωνουμε, ειμαι τρελος και ειμαι καλα...αυτα :)

Υ.Γ. Αν καποιος αναγνωστης ειναι του κλαδου της ψυχολογιας ή της ψυχιατρικης μπορει να μου στειλει προσωπικο μηνυμα και να παραδωθω ησυχως, ειδαλως θα πρεπει να με κυνηγησουνε πολυ για να μου φορεσουν το υπεροχο λευκο πουκαμισακι που δενει μπροστα. Να ειστε ολοι καλα, διοτι εμενα με βαρεσε ο Μαης προωρα, να περνατε καλα και να περασετε μια Υπεροχη Πρωτομαγια :)



(το τραγουδακι δεν ξερω κατα ποσο κολαει, αλλα μ αρεσει πολυ ο στιχος και το συναισθημα που βγαζει ο Μεγας Γιαννης Αγγελακας...Τεσπα εμενα μ αρεσει, και Που σαι Κατσικακι, Μποφιλιου θα βαλω καποια αλλη στιγμη, αυτο ειναι υποσχεση :))

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

Εν Ολιγης Περι Χωρισμου...

Κακα τα ψέματα δεν ειναι ευκολη υποθεση, και γινεται ακόμα δυσκολοτερη αν υπαρχουν αναμεσα ωραιες στιγμες και εντονα συναισθηματα αλλα ολα τα καλα ερχεται καποια στιγμη που τελειώνουν.

Αυτη τη στιγμη που γραφω αυτη την αναρτηση δεν ειμαι 100% "χωρισμενος". Ειμαι σε εκεινο το ηλιθιο μεταβατικο σταδιο που "το συζηταμε" και ειμαστε "σε καλο δρομο". Σκατα λεω εγω. Το γυαλι ραγισε, και δεν ειναι παρμπριζ να το παμε στην CARGLASS να μας το φτιαξει...

Οι λογοι που με οδηγησαν στο να ληξω (ή καλυτερα να αρχισω τη διαδικασια ληξης) αυτη τη σχεση ειναι οτι τον τελευταιο καιρο δεν ενιωθα ανταποκριση σε ολα αυτα που ενιωθα, μια επιβεβαιωση του τυπου "και γω σ'αγαπω ρε μαλακα". Αν και με δυο κουβεντες μπορεις να με κανεις να λιωσω σαν κερι στη φωτια, στην προκειμενη περιπτωση δεν ηταν το θεμα τα λογια. Αλλα να με κανει να τα νιωσω. Αν και ειμαι λιγο αναισθητος γενικα απο τοτε που μπηκα σ'αυτη τη σχεση αναθεωρησα πολλα πραγματα χωρις να μου το επιβαλλει κανεις, εγω το λεω εξελιξη, αλλοι μπορει να το πουν αναγκη. Παντως αυτο που αλλαξε πολυ σε μενα ηταν, εκει που δεν "εδινα" απολυτως τιποτα, αρχισα να δινω τα παντα. Ε και καποια στιγμη επρεπε να δω καποια ανταποκριση.

Πριν χωρισουμε μου ειχε πει πως ολον αυτο τον καιρο με εχει μαθει με εχει καταλαβει κλπ κλπ... Ακομα και μετα απο τον "χωρισμο" που του ειπα πολλα πραγματα εξω απτα δοντια που δεν ειχε καταλαβει για μενα, πως λειτουργω αλλα και πως αισθανομαι, ακομη συμπεριφερερεται οπως πριν. Και θετω το ερωτημα: Γιατι να συνεχιζεις να εισαι με καποιον που σε εχασε, δηλωνει ανοιχτα πως σε λατρευει, χωρις εσενα δεν μπορει αλλα δεν κανει τιποτα για να σε κερδισει παλι? Ε?
Μιλώντας για μενα θα πω, πως αν με αφηνε καποιος που αγαπουσα πολυ επειδη πιστευε πως δεν τον αγαπω (και ειχε αδικο σ'άυτο) θα εκανα τα παντα για να το δει, και αν εβλεπα πως δεν το βλεπει με τιποτα θα αποχωρουσα σαν κυριος απο μονος μου. Θα προσπαθουσα, θα το δουλευα, πως το λενε?
Τεσπα πολυ το κουραζω και μαλλον το κουραζω αδικα... Το τελος ειναι πολυ κοντα. Το μονο καλο ειναι πως τα εχω ψιλοβρει με τον εαυτο μου και ειμαι καλα, δηλαδη σχετικα καλα :)



(Οριστε και ενα τραγουδακι για την περισταση :))

ΥΓ. Σας ευχαριστω για την συμπαρασταση :)

Σάββατο 24 Απριλίου 2010

Επιστροφή στον Κόσμο των Singles!


Ναι είναι γεγονος, επεστρεψα...Μετα απ 8 υπεροχους μήνες γεματους αγκαλιες, ονειρα και αγαπη(?)... Πρεπει να ειμαι πολυ μαλακας, σκεφτομαι, απτην αλλη καλυτερα ετσι...Δεν ξερω... Εσωτερικα ειμαι σαν την Ευρωπη μετα τον 2ο Πανγκοσμιο Πολεμο. Το μονο που σκεφτομαι και μου δινει κουραγιο ειναι πως σημερα ειναι μια αλλη μερα και παει λεγοντας...Και επειδη ειμαι πολυ κομματια εσωτερικα θα σας τα "εξομολογηθω" καποια αλλη στιγμη τα γεγονοτα, με πιο καθαρο μυαλο και λιγοτερο πονεμενη καρδια... (Dramma Queen!!!!!)
Κλεινοντας το μικρο αυτο ποστ θελω να ευxαριστησω τον Ελφακο και το Κατσικι που ειναι "δίπλα" μου αυτες τις δυσκολες στιγμες αλλα και ενα ξεχωριστο ευχαριστω στον Ασωτο Γιο που μου εφτιαξε τη διαθεση και το απογευμα μου, ξερει αυτος (κι αν δεν ξερει 8α μαθει) ...:Ρ



Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Επικαιρότητα!

Αγαπητοι μας Bloggers καλησπέρα σας.
Ξεκιναμε ευθυς αμεσως με τις χτεσινες ειδησεις και καποια νεα τις τελευταιας στιγμης.
Ομαλα κυλισε το απόγευμα της Παρασκευης για τον Ελφακο στην Συμπρωτεύουσα. Συμφωνα με πηγες απολαυσε τον καφε του σε νεο μαγαζι της Βαλαωριτου και μετα συνεχισε κανοντας βολτες στους δρομους τις πόλης. Φημες λενε τοι την προσοχή του τραβηξε ενας νεαρους τουριστας. Επισης πιθανολογειται συληψη του ελφακου αλλα και του GemminiCious στο αστυνομικο τμημα Λευκου Πυργου για σεξουαλικη παρενοχληση και παρακολούθηση, η ειδηση αυτη ομως δεν εχει διασταυρωθει. Κατα το βραδακι εθεάθη να κατευαινει απο πολυτελες αυτοκίνητο και να μπαινει απο την πισσω πόρτα σε γνωστα Πουστραδικα της Πολης. Δυστυχως οι δημοσιογραφοι μας δεν καταφεραν να αποσπασουν φωτογραφικο υλικο. Παντως το μονο σιγουρο ειναι πως περασε καλα διοτι στισ 7.00πμ εθεαθη σε γνωστο παλι μπουγατσατζιδικο της Πόλης. Αυτη τη φορα δεν υπηρχαν τεκνα αλλα οπως μας ενημερωνουν απτο κοντρολ υπηρξε μια διαμαχη αναμεσα σε ενα μουντζο και τον GemminiCious για το ποιος θα παρει το τελευταιο κομματι μπουγατσας με τυρι. Τελικα το πηρε ο GemminiCious κατοπην διαπληκτισμου με τον εν λογω μουντζο.

Στις Διεθνης εξελιξεις τωρα. Η φιλη Katsiki σημερα το βραδυ επροκειτο να βρεθει με τον γκομενο μετα απο πολλες μερες.. Συμφωνα με φημες το ζευγος δεν περναει και την καλυτερη φαση του καθως το Katsiki δεχεται πιεσεις απτον Tom Ford να γινει η επομενη μουσσα του καθως και διαδοχος της αυτοκρατοριας του.

Και μια ειδηση της τελευταιας στιγμης, μεσα στο σπιτι περασε ο ^Elfakos^ το απογευμα του Σαββατου με αγνωστες εξελιξεις. Οι φημες λενε πως το βραδυ θα καταφερει να ανεβει το "Κιλιματζαρο" πραγμα που σημενει και ισχυρο πληγμα στην φιλια του με το Katsiki. Μεινετε συντονισμενες για παραπανω λεπτομερειες.

Ευχαριστουμε για την προτημηση σας και κουλο σας βραδυ!
Ακολουθει η κωμικη ταινια "Το κλουβι με τις τρελες" οπου πρωταγονιστουν ο ^elfakos^, o GemminiCious καθως και το διασημο μοντελο-πορνοσταρ "Κιλιμαντζαρο".

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Εκτακτο Δελτιο!



Διακόπτουμε το πρόγραμμα μας αγαπητοι bloggers για να μεταδόσουμε μερικα έκτακτα νεα.

Κατευθασε χτες το απογευμα στις 7:30μμ η φιλη ^elfakos^ στας Συμπρωτεουσας με 2 σακ-βουαγιας. Το ενα βραδινα αλλα και πρωινα συνολακια για τις εξόδους μας καθώς και ενα γεματο καλλιντικα επώνυμης μαρκας. Το πρωτο βραδυ φημες λενε οτι το περασε μακρια απο το κεντρο σε φιλικο σπιτι στην Καλαμαρια. Αργοτερα το ιδιο το βραδυ δημοσιογραφοι μας τον απαθανατησαν να συνεστιαζεται σε πασιγνωστο μπουγατσατζιδικο της πολης μαζι με αλλα τεκνά. Οι φωτογραφιες ντοκουμεντα θα δημοσιευτουν στο Κεντικο μας δελτιο (να μην κανουμε κανα νουμερο ρε παιδια :Ρ). Συμφωνα με εγκυρες πηγες το αποψινο βραδυ θα παρευρεθει σε γνωστα νυχτερινα μαγαζια αλλα τα ονοματα των οποιων παραμένουν ακόμη αγνωστα. Μεινεται συντονισμενες για επόμενες πιθανες εξελίξεις.

Στα διεθνη νεα τωρα. Εθεαθη χτες η φιλη Katsiki σε γνωστο μαγαζι στην πρωτευουσα (str8 μαγαζι, λεεει) να παρευρίσκεται σε παρτυ στενης της φιλης. Φωτογραφικο υλικο απο τη χτεσινη βραδια δεν μπορεσαμε να ασποπασουμε διοτι τα μετρα ασφαλειας ειτω δρακόντια.

Περισσότερες λεπτομερειες στο Κεντρικο Δελτιο Ειδισεων.
(πολυ Πελς ρε παιδι μου :Ρ)


Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Εξομολογήσεις Απριλίου

Ο Απρίλης μ'αρεσει πολυ σαν μηνας, ισως επειδη ειναι το μεταβατικο σταδιο αναμεσα σε χειμώνα-άνοιξη-καλοκαίρι. Λιγο κρυο, λιγο ζεστη, λιγο ήλιο. λίγο βροχή, λιγο και τα 2 μαζι. Ισως επειδη ταιριάζει εμ την ψυχολογία μου (αν και ο μηνας που ταιριαζει γαντι ειναι ο Μαρτης που ειναι και γδαρτης!). Στο σημειο αυτο εχω να εξομολογηθω οτι:
  • Εχω πολυ διαβασμα για την κωλοσχολη αλλα βαριεμαι αφορητα να πιασω καποιο βιβλίο και πρεπει να στροθώ λείαν συντόμως!
  • Σε λιγότερο απο 2 μηνες εχω τα γενεθλια μου και δεν θελω με την καμια να μπω στα 22, εκανα την υποχώρηση και μπηκα στα 21... Δεν γινεται το ρολοι να σταματουσε στο 20 δηλαδη? (οχι τιποτα αλλο, μ'αρέσει και σαν νουμερο).
  • Πλησιάζει και το καλοκαίρι σιγα σιγα και δεν ξερω τι θα κανω. Προτασεις πολλες, λεφτα λίγα, διαθεση περίεργη και για να κανονησω κατι πρεπει να το αποφασήσω με το μωρο που ειναι και λιγο σκορπιοχώρι σε τετοια θεματα.
  • Θα θελα παρα πολυ να παω ενα 5ήμερο σε ενα νησι ολομόναχος, να κατασκηνωσω σε μια ερημη παραλια με 2 βιβλια και ενα Mp3 και να χαλαρώσω. Εννοείται με το κινητο κλειστό.
  • Πρεπει να βρω καινούργια δουλειά γατι σιχαθηκα την παλια αλλα δεν ξερω για ποιό λόγο το αναβάλλω συνέχεια...Ας με απολύσει κάποιος να στροφάρω λιγο!!!
  • Επίσης πρεπει να ξαναξεκινησω γυμναστήριο που επίσης το αναβάλλω αλλα καθε φορα που περναω απ'εξω βλέπω τους ιδρωμένους να ζορίζονται και τρέχω αμεσως στον καναπέ μου. Ποιος με εκανε τόσο καναπεδάκια, ε?
Αυτα εν ολίγης μου τρώνε το μυαλο αυτες τις μερες, τα ειπα και ξαλαφωσα :Ρ. Ευτυχως δηλαδη ολα τους ειναι χαζομάρες και δεν ειναι κατι σοβαρο.


(Το τραγουδακι ειναι ελαφρώς σαπιο αλλα ειναι ωραιο :Ρ Ασε που ο Γαρδέλης εκανε θεαματικό Come Back αλλα δεν το βλεπω να κρατάει για πολυ :Ρ)





Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Επιστροφή απ'τη φύση!

Χρόνια πολλα σε όλους κατ'αρχην!

Πηρα των οματιων μου που λετε, 2 αλλαξιες και εφυγα για την ιδιαιτερη πατριδα! Αυτη τη φορα ειπα να μην παω για λιγο αλλα να κατσω να με χορτασουν γονεις και σογια. Επειδη ομως οικογενιακες φασεις και αποχη απ'το μωρο δεν γινονται, αποφασησα να δουλεψω 2-3 μερες και να περασει γρηγορα ο καιρος. Τι το θελα? Με βρηκανε μικρο και καλο, καθε μερα δουλευα, και οχι μονο δουλευα αλλα ειχα να δω και οοοοοοολο το συνγγενολοι απτο '60(που λεει ο λογος) και εχασα τον υπνο μου. Πραγματικα πως καταφερα να τους δω ολους αρκετα και να δουλευω καθε μερα δεν ξερω. Το μονο καλο ειναι οτι εβαλα αρκετα φραγκα στην ακρη και στιγμη δεν σκεφτομουν ωστε να με πιασει καμια μελανχολια και να θελω να γυρισω πισω τρεχοντας.

Περασα καλα μπορω να πω, ξαναβρεθηκα με παλιους φιλους, εκανα βολτες με το αμαξι (βολτες=διαδρομες απο χωριο σε χωριο) και γενικα ξεφυγα απτη βαβουρα της πολης. Την αμαρτια μου θα την πω βεβαια. Δουλευα με ενα παιδι, η κολαση η ιδια. Γυρω στο 1.80, 24 ετων καστανος με υπεροχα μελια ματια, καρα-str8 του κερατα, βαζελος ως εκει που δεν παει και γαμω τα παιδια! Δουλευαμε μαζι που λετε και ψιλοκαναμε παρεα, ειδαμε μπαλα, κολησαμε και σε κανα 2 γκομενες (ξερεις για συμπαρασταση εγω :Ρ). Το μονο κακο ειναι οτι αυτοι οι καρα-str8 ειναι τοσο φιλικοι που νταξει δεν τους παρεξηγεις αλλα ρε φιλε με τσιμπας τη ρογα η να με χτυπας στο κωλαρακι για χαβαλε διοτι εσυ το θεωρεις πειραγμα φιλικο αλλα εγω καυλωνω..Ειδικα αν εισαι η κολαση προσωποποιημενη. Αν και ξερετε τι λενε, τα καλυτερα στα φιλικα μπαινουν! Εννοειται πως δεν εγινε τιποτα (λυσσαρες αμεσως!!!), 1ον γιατι ειμεθα και δεσμευμενοι και 2ον το παιδι ειναι ανιατη περιπτωση.

Τι αλλο? Μ'αρεσει που ειχα και πολλα να γραψω....
Αααα! Εκτος απο αποχη απτο σεξ (μιλαμε για πληρη αποχη), εκανα και αποχη απο pc, ουτε facebook ουτε internet ουτε τιποτα...Το μονο που εκανα ηταν να δω το Lost (μιλαμε για τρελα!!!) το οποιο μου το κατευασανε και μου το δωσανε. Βασικα και να ειχα internet χρονο να κλασω δεν ειχα σιγα μην εμπαινα...
Τα τελευταια νεα ειναι πως θα ερθει (λεεεεεεει) ο Ελφακος απο δω και οτι το Κατσικακι γλυτωσε για μια ακομη χρονια απ'το πασχαλινο τραπεζι αλλα για αλλους δεν ξερω αμα θα γλυτωσουν το σουβλιμα απ'το ιδιο το Κατσικι. (Ελπιζω να καταλαβες τι εννοω :Ρ)



Λοιπον φιλακια ρουφιχτα (aka Smouuuuts), ελπιζω να περασατε ενα υπεροχο "παθιασμενο" πασχα και τα ξαναλεμε :)

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Μια κακογουστη φαρσα!


Το απογευμα της 25ς Μαρτιου και ενω χαλαρωναμε με το μωρο μετα το μεσημεριανο φαγοποτι (ξερεις μπακαλιαρος σκορδαλια, σασρδελιτσες καλαμαρακια κολοκυθακια κλπ) χτυπαει το κινητο μου. Στο σημειο αυτο κανω μια μικρη παρενθεση. Το πρω τις ιδιας ημερας εφτανε αεροπορικως μια φιλη μου απο Αθηνα για τετραημερο και θα εμενε σε μια φιλη μας και ηταν να βρεθουμε το βραδυ ή την επομένη. Κλεινει η παρενθεση. Χτυπαει το κινητο μου με αποκρυψη και συνηθως οταν καποιος με παρει με αποκρυψη ακουει κατσαδα. Το σηκωνει το μωρο μου για να μη βρισω εγω πολυ και λεει "γιατι περνεις με αποκρυψη"(σαν να ειμαι εγω αλλα πιο σοφτ) κλπ και εκει που του απανταει μια γκομενα κατι για ρυθμισεις κινητου και σορυ σκεφτομαι μηπως ειναι η φιλη μου για να βγουμε το βραδυ. Παιρνω ευθυς αμεσως το κινητο και λεω (ο μαλαααακας) "Μαριααα εσυ εισαι?". Μου Απανταει ναι, και συνεχιζουμε να μιλαμε. Μου φανηκε περιεργη η φωνη και ο τροπος που μιλουσε αλλα επειδη ημουν φαγωμενος και παλευα να χωνεψω δεν εδωσα σημασια. Εκει που μιλαμε περι ανεμων και υδατων ακουω χαζα γελια και λεω "Ποια γελαει απο πισω?" και μου απανταει "η Δημητρα". Ετσι λενε και τη φιλη μου που θα εμενε και δεν δινω σημασια. Μετα με ρωταει τι ωρα θα βγουμε, λεω οτι ωρα θελει και μου λεει 9μιση και που να βρεθουμε. Ε κλασικα απανταω πως θα περασω απ'το σπιτι να τις παρω. Περναει η ωρα, ετοιμαζομαστε με το μωρο να τις παρουμε να βγουμε και τις παιρνω να τις πω οτι ερχομαστε να τις παρουμε αν ειναι ετοιμες. Τελειως χαλαρες μου απαντανε πως παιζουνε ταβλι και βλεπουν τηλεοραση. Κουλενομαι εγω και τις λεω οτι επρεπε να ειναι ετοιμες αφου μας ξεσηκωασανε να βγουμε και μαλιστα νωρις. Μου λενε πως δεν μιλησαμε καθολου απ'το πρωι και τρωω φρικη. Τελικα βρεθηκαμε, βγηκαμε και ακομα αναρωτιομαστε ποιος ή καλυτερα ποια με πηρε τηλεφωνο και εκανε πλακα... Μυστηριο η υποθεση! Αυτες δεν νομιζω να το κανανε διοτι τις περασα απο ιερα εξεταση και δεν ειναι και του στυλ τους οι πλακες. Πολυ λιγοι ξερανε για την αφιξη της φιλης μας στη Σαλονικη και οοοοσοι ξερανε τους πηρα για να ψαρεψω τιποτα αλλα ματαια... Δεν λες καλα που δεν εδωσα καπου εξω ραντεβου και να παμε και να περιμενουμε σαν μαλακες? Ή να μας εβρισκε αυτη η τρελη μουντζα και να μας εδειχνε το βασικο της ενστικτο? Τι να πω δεν ξερω, αλλα οταν μαθω (γιατι θα μαθω) ποια ειναι, να βρει καραβι να φυγει...

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

The Fabulοus Party!

Οχι, οχι δεν αναφερομαι σε καποιο παρτυ προς τιμης της..."απολυτης" επειδη τελειωσε τις εμφανισεις της στην πρωτευουσα και αποφασισε να ανηφορισει και κατα δω.


Την Κυριακή που μας περασε παρεβρεθηκα σε ενα παρτυ γνωστου πουστρομαγαζου της Θεσσαλονίκης. Το κονσεπτ της βραδιας ηταν υποτιθεται ενα παρτυ για τους "fabulous φιλους" του μαγαζιου και ηταν με προσκληση, δηλαδη ενα vip party κατα καποιον τροπο. Ε λεω ειναι και κυριακη, δεν θα μαζεψει πολυ κοσμο, ας παω να δω τι παιζει, να πιω μια μπυριτσα και μετα σπιτι για νανακια.


Αφου δωσαμε (με χιλια πρηξιματα περι ενδυματολογικου και οχι μονο, ελεος) ραντεβου 2 παρα στην Αρισοτελους κατευθυνθηκαμε προς Λαδαδικα. Μπαινουμε λοιπον μεσα οπου μας υποδεχθηκαν με ενα ποτηρι παγωμενης σαμπανιας και προχωρισαμε προς τα ενδοτερα. Προς καλη μας τυχη μολις ειχε αρχισει το show (ξερω να εμφανιζομαι τις καλυτερες στιγμες :Ρ). Ηταν ενα αγορι στο κεντρικο σταντακι ημιγυμνο, με ενα στενο τζιν μονο και να λικνιζεται υπο τους ηχους αισθισιακης μουσικης. Ε λεω εδω ειμαστε και παρατηρω στο ηχειο πιο περα μια γκομενα που φορουσε μονο τα απαραιτητα (στρινγκακι-μπουστακι) να χορευει επισης αλλα και να τα βγαζει ΟΛΑ...Η χαρα της τζιβας και της λουγκρας! Το τεκνακι δυστυχως εμεινε για λιγο με το boxerακι και μετα την εκανε...Το εν λογω παλικαρι (μαναρος!) ειναι ενα απ'τα αγορια του Bel Ami της Θεσσαλονικης για οσους ξερουν (για τους υπολοιπους καμια μερα μπορει να κανω κανα ποστ γι 'αυτο). Το μαγαζι ηταν σχεδον γεματο, δηλαδη για κυριακη δεν ηταν καθολου μα καθολου "ησυχα". Μολις τελειωσαν το show βρηκαμε μια γωνια και κατσαμε και μεις, να πιουμε μια μπυριτσα.

Το μουσικο θεμα του παρτυ ηταν τραγουδια/επιτυχιες των τελευταιων 30 χρονων. Καλα το τι ακουσαμε δεν λεγεται. Κομματια που εχουν βγει πριν καν γεννηθω και επαθα σοκ. Μετα απο λιγο μιας και υπηρχε κεφι τρελο και μεις ειμασταν ψιλο-ξενερουα (τι να μας φτουριξει η μπυρα μωρε) χτυπαμε κατι τρελιαρικα υποβρυχια με redbull και ηρθαμε στα ισια μας.

Καθοτανε που λετε 2 κουλες διπλα μας, μεσα στη διακριτικότητα. Οταν πηγαμε στο μπαρ και γυρισαμε "φτιαγμενοι" απ'τα υποβρυχια -νταξει πηγαμε Μεγαλη Παρασκευη και γυρισαμε Πατρινο Καρναβαλι για παντα- αρχησαν να μας κοιταν και να σχολιαζουν πιο εντονα. Ελεος, καθε ποτε ειπαμε οτι σας βγαζουν απ'το ιδρυμα? Σε καποια φαση ειχα τσατιστει τοσο που ηθελα να γυρισω και να τις πω "οοοοοοτι κα να πιω μωρη εσενα δεν σε γαμαω!!!" αλλα λεω δεν γαμιεται, αστες να σκανε μονες τους, εμεις καλα περναμε. Και ετσι εγινε, μετα απο λιγο (δηλαδη 2 ποτα και 3 γυρες σφηνακια) ειχαμε ξεχασει τελειως την παρουσια τους.

Η βραδια κυλουσε ωραια, η μουσικη αν και λιγο οτι να ναι δεν μας αφησε και πολυ χωρις ενταση και χορο.


Το μωρο μου δυστυχως δεν μπορεσε να ειναι μαζι μου γιατι το πρωι δουλευε νωρις και δεν ηθελε να ξενυχτισει. Μα και βεβαια με αφησε να παω, πολιτισμος σου λεω, σ'αυτη τη σχεση ο ορος κερατο δεν υπαρχει, η δε ζηλεια υπαρχει μονο στο φαγητο. Τι εννοω, πχ τρωω φιλετο κοτοπουλο και αυτος μπριζολα? Ε θα φαει και το μισο το φιλετο μου επειδη "ζηλεψε".


Αυτα για το Υπεροχο Παρτυ...

Ακολουθει η αθλητικη εκπομπη του Ελφακου "Σκισε με στα διχτια" και αμεσως μετα το αποκαυλωτικο δελτιο καιρου με το Katsiki ντυμενο γαλοπουλα για να γλυτωσει το Πασχαλινο τραπεζι. Επισης μη χασετε στην βραδυνη ζωνη την αισθησιακη κωμωδια "Πρωτο τραβελι πιστα" με πρωταγωνιστη τον Divine_ φυσικα. Καλη σας συνεχεια :)

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Το Δελτιο του Σαββατου...*

Και εκει που ειχα φτασει στο χείλος του γκρεμου, και ελεγα τι ωραια που περασαμε, του χρονου με υγεια, σ'αφηνω στον επομενο πλεουμε παλι σε πελαγα ευτυχιας με το "μπεμπε". Τελικα το ολο σκηνικο γκρινιας και κρισης ηταν ενας συνδιασμος εργασιακου στρες και ρουτινας... Τι να πεις... Το περασμενο 1οημερο περασα κριση σε ολους τους τομεις και τωρα ευτυχως ανακαμψη.

Χτες το βραδυ καου στις 3 τα ξημερωματα που ημουν στην δουλεια και προσπαθουσα να μεθυσω τον κολητο του μωρου μου γιατι ηταν μεσα στη γκρινια (γενικα ολο το παρεακι ετσι) τον εκανα να του ξεφυγει μια εκπληξη που μου ετοιμαζουνε για το Πασχα. Φετος λοιπον για τις γιορτες του Πασχα θα παω να δω τους παππουδες μου και αποφασισα (με ποιασαν οι καλοσυνες) να κατσω λιγο παραπανω να τους δω αυτη τη φορα να με χασει και λιγο το μωρο μου να του λειψω να δει την αξια μου. Ε με τα πολλα εμαθα οτι κανονισανε να μου σκασουνε εκει φαντηδες μπαστουνηδες να τους δω να μεινω καγκελο. Καλα το τι χαρα πηρα δεν λεγεται, σαν παιδι που του σφυριξε το ξωτικο τι δωρο θα του φερει ο Αη Βασιλης τα Χριστουγεννα. Τωρα θα μου πεις οτι χαλασε η εκπληξη. Ισα ισα καλητερα ετσι γιατι ειμαι και λιγο παραφρων και δεν ξερεις πως μπορει να αντιδρασω εγω. Και στην τελικη παλι καλητερα για να ειμαι προετοιμασμενος και να χω και προετοιμασμενο το εδαφος "Γιαγια Παππου, απο δω το αγορι μου". Παρτους ολους κατω :Ρ Ναι και για να μην τα πολυλογω εκει που νομιζα οτι με εχει βαρεθει και μαλακιες το μωρο μου, για 2η φορα μου ετοιμαζει εκπληξη! Απτο ολοτελα που λενε... Δεν Βαριεσαι.


Στο κλεισιμο θα ηθελα να ξεφυγω τελειως απ'το θεμα μου και να καταγγειλω:
- Μερικες φιλεναδες (ονοματα δεν λεμε/ξερει η μια ή αλλη κοιμαται) να αποφασισουνε επιτελους να παρουνε μια αποφαση οριστικη (και γω τα κανω αλλα οχι ετσι και με τα τοιαυτα δεδομενα).
- Τους βρωμιαριδες τους διπλα που δεν φτανει που γυρισα 10 το πρωι απο χτες στο σπιτι δεν μπορουσα να μπω σπιτι απτα σκουπιδα που αφησανε για να πεταξουν το πρωι.
- Σε μια γρια την οποια την εχω αχτι , τα παιδια ξερουν , οτι μπορει να γεννηθηκε πρωτη (λογω χρονολογιας) αλλα θα πεθανει τελευταια (γιατι τετοια ηταν παντα).


Αυτααααα... Ακολουθει (αποκαυλιτικο) δελτιο καιρου με το Κατσικι και αμεσως μετα μην ξεχασετε την αγαπημενη αισθησιακη ταινια " Ο Χάρι Σπρώχτερ και η κάμαρα με τους δονητές" που στον ομωνυμο ρολο πρωταγωνηστει ο ^elfakos^. Να εχετε ολοι σας ενα υπεροχο σαββατοβραδο. Καλο σας Βραδυ!

* Τον τιτλο τον σκεφτηκα στο τελος μιας και το ποστ ειναι τελειως οτι να ναι αλλα δεν βαριεσαι και παλι...

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Στα Καινούργια μου Σταρακια!

Δευτερα πρωι, ξυπναω νωρις επειδη χτες σαπισα απο νωρις στον υπνο βλεποντας το Twenty. Αφου σερνομαι μεχρι την κουζινα να κανω ενα καφε ανοιγω παραθυρα και ραδιοφωνο και αυτοματως ανοιγει το ματι. Ανοιγω TV να "ενημερωθω" και μετα τα πρωιναδικα. Μετα σκεφτομαι τι εχω να καω σημερα (ταχυδρομιο, τραπεζα, σχολη και μετα για κανα ψωνιο) και σκεφτομαι "Πωωω ρε φιλε, παλι ξυπνησε ο 35αρης μεσα μου!!". Πρεπει κατι να κανω να ξυπνησω το παιδακι μεσα μου.

Σκασιαρχειο απο ολα σημερα και παμε για καφε. Ναι ναι ναι... Εχει τελεια μερα, εχει μπει η ανοιξη (ασχετα που ο Μαρτης ειναι πιο κυκλοθυμικος και απο μενα) και εχω να πιω καφε εξω με καλο καιρο πανω απο βδομαδα. Αυριοοοοο εχει ο θεος.

Το να εισαι λιγο "παιδι" δεν ειναι κακο. Μας εχει φαει η σοβαροφανεια, εχουμε ολοι του κοσμου τα προληματα και τρεχουμε σαν το Βεγγο ολη μερα. Μπαστα ρε πατριωτη, κανε ενα διαλειμα. Τωρα θα μου πεις Δευτεριατικα θες να "αποδρασεις" μετα απο Σαββατοκυριακο? Ε ναι ρε φιλε, εγω Σαββατοκυριακα δουλευω, οταν εσυ παρακαλας να ερθει Σαββατο να βγεις εγω βλαστημαω το νυχτοκαματο μου, και ειμαι και απο Δευτερα πρωινος :Ρ

Θα θελα να γραψω κι άλλα...αλλα με καλει ο καφες στην Αριστοτελους....Λοιπον Καλη εβδομαδα σε όλους και κανα σκασιαρχειο που και που δεν βλαπτει...:Ρ


Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Επερασαμε Ομορφα ομορφα ομορφα...

Γιατι όλα τα ωραια κάποτε τελειώνουν, οπως έλεγε και ενα σλογκαν του mega.
Τα ωραια μπορει να κρατήσουν μια μερα, μια ωρα, ενα χρονο μπορει και δεκα μπορει για παντα (στα παραμυθια ισως μονο). Στο δικο μου παραμυθι κρατησαν 6 μηνες και κατι, αντε βαρια 7. Αρχικα δεν περιμενα να κρατησει 3μηνες ολο αυτο μετα σιγα σιγα αρχιζα να πιστευω πως θα κρατησει παρα πολυ. Τελικα βγηκα ψευτης.
Στην αρχη ειναι το μελι, το χαιρεσαι και δεν λες να ξεκολησεις και αμα ειναι και οι 2 γλυκατζηδες γαμησε τα. Μετα καποιος αρχιζει να το συνηθιζει αυτο και αρχιζει το μελι να του φαινεται ξινο...Γενικα ολα τον ξινιζουν και αρχιζει η αντιστοφη μετρηση. Τη μια ειναι οτι δεν του αρεσουν τα μαλλια σου και πως πρεπει να ειναι λιγο πιο κοντα, αμεσως μετα ειναι τα γεννια σου, τα οποιο θελουν ξυρισμα λες και 6 μηνες σε εχει δει να ποιανω ξυραφι ποτε. Επειτα πως κυκλοφορεις ετσι μωρο μου σαν λετσος, σαν παρταλι, προσεχε λιγο τον εαυτο σου. Και αμα πεις "ετσι ειμαστε και σ'οποιον γουσταρουμε" το βουλωνει για λιγο. Ε μετα αρχιζουν οι γκρινιες για τη μουσικη, δεν εχουμε ιδια γουστα, και τα ειδη διασκεδασης εμενα δεν μ αρεσει εκεινο εμενα δεν μ αρεσει το αλλο. Το σωστο ειναι να πεις τον αλλον δεν μου κανεις πια, περασαμε καλα και για να μη χαλασουμε τις καρδιες μας ας συνεχισουμε χωριστα κοσμια και πολιτισμενα για να χουμε τα μουτρα μεθαυριο να πουμε ενα γεια στο δρομο και να μη σιχτιριζουμε την ωρα και τη στιγμη που συναντησαμε το "μαλακα" τον πρωην...
Στη δικη μου τη φαση 2 ειναι οι περιπτωσεις. Στη μια λεω (με βαρκα την ελπιδα) μπορα ειναι μωρε θα περασει και κανω υπομονη και στην τελικη αν βουλιαξουμε βουλιαξαμε, τι ειχαμε τι χασαμε. Απτην αλλη ομως μπορω να παρω τον εγωισμο μου, να δωσω εγω το τελος (να γλυτωνω απτα βασανα και τον αλλο) και να ντυθω να πνιξω κανα ορνιθοτροφειο χηνες και να βγω...Αντρες? Νααα ολοι για τη Λου, και για μενα.

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Οκ εισαι κουλη...Εμεις τι φταιμε?





Σημερα το πρωι με την αυγουλα που ξύπνησα και εκανα χαρουμενος το καφεδακι μου μιας και φαινεται πως θα εχουμε μια πολυ ομορφη μερα εδω στη Σαλονικη διαβαζω ενα μηνυμα που με εκανε να τα παρω λιγακι ασχημα. Ναι Κατσικακι στο δικο σου μηνυμα αναφέρομαι...
Οχι το Κατσικακι δεν μου κανε κατι, οχι οτι δεν μπορει αλλα μ'αγαπαει και το αγαπαω εξισου και δεν παιζουν τετοια σκηνικα στη σχεση μας.

Λοιπον η ιστορία εχει ως εξης... Στις καλοκαιρινες μου διακοπες -σαν παιδι και γω- γνωρισα ενα παιδι με το οποιο εγιναν καποια πραγματα, περασαμε καλα, περασανε οι μερες και οπως κανω συνηθως (ή οπως εκανα συνηθως) πηρα το κουβαδακι μου και πηγα σ'άλλη παραλια. Μεχρι εδω ολα καλα. Ελα μου ομως που ειμαι και γλυκοτσουτσουνος τρομαρα μου και το μαλακισμενο εφαγε κολημα. Ετσι αρχισανε τα οργανα τυπου τηλεφωνα ολη μερα, μηνυματακια συνεχεια, 'επιασε και μενα το φιλοτιμο και δεν το γειωσα εξαρχης το βλαμενο και καθομουν και απαντουσα. Ε μετα απο λιγες μερες οπως ηταν φυσικο βαρεθηκα σιγα σιγα και αραιωσα. Τοτε ακουστηκε η φραση "Δεν με αγαπας πια". Ποτε σου ειπα οτι σ'αγαπω ή μιλησα για αγαπη? Ελεος, κοιμηθηκαμε 2 αντε 3 φορες το πολυ μαζι και γιναμε και σχεση ζωης? Στο σημειο αυτο πρεπει να τονισω οτι πριν γινει κατι μεταξυ μας ειχα ξεκαθαρισει οτι ειμαι σε διακοπες και κοιταω να περασουμε καλα και μεχρι εκει...Δηλαδη απτις λιγες φορες που ημουν τοσο μα τοσο ειλικρινης εξ αρχης! Τεσπα συνεχιζω. Με τα πολλα εφτασα σε σημειο να χεστω (τηλεφωνικα) πολυ ασχημα μαζι του μεχρι και να τον κανω φραγη ωστε να μην μπορει να επικοινωνησει μαζι μου(φανταστειτε σε τι σημειο με εφτασε! που δεν εχω προβλημα να δωσω το κινητο μου σε οποιονδηποτε και κανεις δεν μου τα χει πρηξει περισοτερο απο μια βδομαδα). Περναει λιγος καιρος και ενω ημουν στη δουλεια χτυπαει τηλεφωνο απο Κατσικι. Μου λεει "Μαντεψε με ποιον βγηκε αποψε ραντεβου ο φιλος μου ο ταδε αποψε στο γκαζι και ειμαστε και οι 3 μαζι. Ναι καλα φανταζεστε, το ερωτοπληκτο! Εδω πρεπει να πω πως τον "Ταδε" τον γνωριζω και γω και εχουμε μια "Α" επικοινωνια. Δινω λοιπον την ευχη μου και συνεχιζω τη δουλεια μου. Μετα απο ωρα ξανα τηλεφωνο απο Κατσικι, μου λεει οτι τους ειπε οτι ΝΤΕΜΕΚ τα ειχαμε ποοοσο καιρο και μετα τον παρατησα και μαλακιες. Πριν να προλαβω γινω εξαλλος, μου λεει το Κατσικι πως οταν τους ειπε κατι τετοιο του ειπαν οτι με ξερουνε και ξερουνε την ιστορια πανω κατω και να μη λεει μαλακιες και το βουλωσε. Ξεχασα να αναφερω πως στην αρχη δεν του ειπανε πως με ξερουνε ή πως καταλαβαν ποιος ειναι κλπ. Στο υπολοιπο διαστημα που ακολουθησε εγιναν καποιοες προσπαθειες επικοινωνιας απτην πλευρα του, ωστοσο δεν εδωσα ιδιαιτερη σημασια. Λιγο καιρο πριν τα Χριστουγεννα μετακομησε κοντα στη Θεσσαλονικη (εξ επιλογης αν το λεω λαθος διορθωστε με) και ενα βραδυ ηρθε και με βρηκε εκει που δουλευω (αφου ο μαλακας ολα τα λεω, δεν κραταω και τιποτα κρυφο!) Εγω οπως ηταν φυσικο στο υψος μου (εδω σηκωνει γερο σχολιο και οχι για το σκαμπο αλλα ας ελπισουμε να κρατηθει το κατσικι, οχι για το δικο μου υψος αλλα για το υψος του βλαμμενου, και που σαι "σκαμπο", μπροστα του εισαι ο φασουλας :Ρ που λεει ο λογος δηλαδη). Ακουσα μερικα σχολια απο δω και απο κει απο κοσμο που ξερω που μου ειπανε ξερεις γνωρισαμε τον πρωην σου και μας ειπε πως τον παρατησες κλπ -ποιον ΠΡΩΗΝ μου γαμωτο!!!- κλπ αλλα ευτυχως με ξερανε και καταλαβανε πως προκειται για βλαμμενο. Αλλα ρε πουστη ακομα και σημερα -δηλαδη 9 μηνες μετα, 9 μηνες βρισιμο και απορριψη- ΑΚΟΜΑ μα ακομα ασχολειται και λεει μαλακιες και τις λεει και παντου και το παιζει και τυπου παρατημενη γκομενα.
Στο σημειο αυτο θελω τη βοηθεια σας γιατι τα νευρα μου χτυπανε κοκκινο. Θα σας δωσω 3 επιλογες οπως το Κατσικακι στις ιστορίες του και διαλεχτε τι πρεπει να κανω:

1) Γυμνη στο δρομο - να το πιασω και καλα οτι το θελω ακομα και να το ξεμοναχιασω/αποπλανησω καποου ερημικα. να το ξεβρακωσω και να το αφησω ετσι να γουσταρει λιγακι (τραβηγμενο και παλιομοδιτικο ε?)

2) Καντο οπως η Τζουλια - Να το φερω σπιτι και να του κανω εναν ερωτα ολο τρελα με τη συντροφια μιας καμερας και μετα να το βγαλω απο youporn μεχρι τροκτικο (ξερω θα με χωρισει ο δικος μου αφου με δερει ασε που θα το κανω και διασημο το μαλακισμενο).

3) Να το βρω καπου και να του σπασω τα μουτρα ετσι για το γαμωτο μου δηλαδη??...(ξερει κανεις ποσο παει για ξυλοδαρμο εκ προ μελέτης???)
και επειδη μου αρεσουν οι εξτρα επιλογες:

4) Να σταθω στο υψος μου (1.83) και να δωσω τοπο στην οργη?

Δεν ξερω, παντως με εχει εκνευρησει απιστευτα αυτη ιστορια και θελω να τελειωνει επιτελους.... Δεν φταιω εγω αν ειμαι τοσο μοιραιος, τα παραπονα σας στο Θεο :Ρ

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Χαλαρααααα, πολυ χαλαρααααα!

Έχει περισσότερο απο μια βδομαδα που τελειωσα (επιτελους) με την εξεταστικη και ξεχυθηκα στους δρόμους για βολτες, για καφεδες, σε μια φιλη μου που μετακομιζε κλπ. Ετσι με εχει ψιλοχασει το σπιτι μου και το pc μου. Βεβαια τα αλλα σπιτια βαρεθηκανε να με βλεπουνε αλλα δεν βαριεσαι.

Αυτές τις μερες λοιπον επιτέλους εκανα κατι που ηθελα να κανω απο καιρο. Δεν ειχα κατσει ποτε να δω ταινία του Almodovar και τωρα κανω αποσβεση. Εχω δει μεχρι στιγμης 5 ταινιες του και συνεχιζω... Γενικα μου εχουν πει οτι ωρες ωρες εχω πολυ Αλμοδοβαρικη συμπεριφορα και δεν καταλαβαινα τι εννοουσαν και το επερνα σαν κοπλιμεντο. Τωρα ομως νομιζω πως δεν ηταν και τοσο καλο... Οποιος καταλαβε, καταλαβε :Ρ

Επίσης αυτες τις μερες βοήθησα μια φιλη μου στη μετακομησή της. Η νεα της διεύθυνση ειναι οι εστιες του ΑΠΘ. Δεν ειχε τυχει μεχρι τωρα να μπω ποτε μεσα και να δω πως ειναι. Ενα θα σας πω, περνει μια καρεκλα και ενα τραπεζακι, τα στήνεις διπλα στα ανσανσερ και καθεσαι με τις ωρες και χαζέυεις. Εχει πολυ ωραια παιδια. Οποτε οποιος με αναζητήσει σχεδον καθε απογευμα θα βρίσκομαι στις εστιες και θα πινω καφε :Ρ

Last but not least! Εκλεισα 6 μηνες με το γουρουνακι μου, ναι ναι...Να τους χιλιασουμε Κατσικακι :Ρ Περναμε πολυ καλα αν κ εχουμε πανω απο 2 βδομαδες να τσακωθουμε ( κακο αυτο :Ρ) και γενικα ολα κυλουν ομαλα....
Φιλια σε ολους και ξερω πως δεν σας ελειψα αλλα θα με υποστειτε:Ρ

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Καρναβάλι Ερωτευμένων

Δεν ειχαμε προλάβει να καταλάβουμε οτι περασαν τα Χριστουγεννα και τσουπ φτασανε οι απόκριες. Ετσι φέτος αποφασησα να ξαναεπισκευτω την Ξάνθη για τα Καρναβάλια και να περασω ενα τρελο τετραήμερο με το μωρό και καλούς φίλους. Ετσι λοιπον πηραμε την Παρασκευη το ΚΤΕΛ και πηγαμε στην Ξανθη. Περυσι λογω δουλειας (ημανε και λίγο αρρωστουλης) δεν καταφερα να παω.

Οπως και τα προηγούμενα χρόνια ετσι και φέτος πηγα στο Παρτυ που γινεται στη λέσχη του Πολυτεχνειου της Ξάνθης οπου γινεται της Ποπάρας (κυριως απο φοιτητες βεβαια). Ολοι ανεξαιρέτως ντυμενοι κατι, απο μια μασκα με μια απλη περούκα εως στολές χειροποίητες υπερπαραγωγες. Πολυ μουσικη, πολυ κεφι και πολυς χορος. Το αλκοόλ να ρέει αυθονο (καθότι εκτος απ'το οτι στοιχιζε 3 ευρω ξεκινησαμε το παρτυ απτο σπιτι) , ο χωρος ασφυχτικα γεμάτος και ο ήχος απτ'ις ντουντουκες σου επερνε τα αφτια. Να σημειώσω εδω πως γνώρισα και τη πιο κουλή barwoman ever. Το σκηνικό: παω να πάρω ποτα και της ζητάω ενα Gin Soda και ενα Bacardi Cola. 5 μπουκαλια είχε μπροστά της. Μια Ursus, μια jose, ενα JB, ενα Gordons,ενα Bacardi και μια Serkova.Ψαχνει απο δω ψαχνει απο κει και μου λεει πως δεν βρήσκει το Gin, της το δείχνω και της λεω για να το βρησκει ειναι αυτο με το κίτρινο καπάκι. Οταν πηγε να βαλει το Bacardi -ευτυχως το βρηκε ευκολα ποιο ειναι- προσπαθει να το ανοιξει. Ε προσπαθει-προσπαθει και δεν μπορει, την κοιταω σαν UFO και ενω της κανω νόημα να 'ρθει να της πω γιατι δεν ανοίγει παει στον Barman και του το δινει να της το ανοιξει και τις απανταει "Βρε Ηλιθια! Δεν εχει καπάκι, τι προσπαθεις τζαμπα να το ανοιξεις!!". Τερμα χαζη η κοπελια. Την επομενη φορα που πήγα για ποτα αν κ μου κανε φιγούρα που βρήκε το Gin με τη μια, για μια ακομη φορα εκανε τη μαλακια με το Bacardi. Τελικα η βλακεια δεν γιατρέυεται ευκολα...:Ρ

Το Σάββατο το μεσημεράκι με ξύπνησε το σκυλάκι της φίλης μου που μας φιλοξενούσε. Συμπαθέστατο, δεν μπορω να πω, αλλα ρε πούστη μου με κατασυμπάθησε και δεν με αφηνε σε ησυχία. Με ξυπνησε λοιπον για να το παω προς νερού του κατα τις 2μιση το μεσημερι και προς έκπληξη μου λιγο πιο περα στην πλατεια της Ξάνθης ειχε συναυλια η Βανδη. Πραγματικα χέστηκα απτη χαρα μου. Παω τρεχοντας να ξυπνησω το μωρο μου -και οι δύο ειμαστε πολυ fan "υποτίθεται" της Δέσποινας- να παμε να τη δουμε. "μωρο μου ξυπνα, εχει συναυλία στην πλατεία η Βανδη, σηκω να παμε!!!" και μου απανταει "Σιγα μην εχει και η Madonna, ασε με να κοιμηθω." Ε ανοιξα τις μπαλκονοπορτες για να του αποδείξω οτι όντως ειναι η Βανδη -διοτι η συναυλια γινοταν 2 τετράγωνα απτο σπιτι και ακουγόταν καμπανα- και για το θεό του, ξαναβολέυτικε και συνεχισε να ακουει. Εννοειται πως δεν πήγαμε διοτι ήταν πιο βολικο να την ακουσουμε live απτο κρεββατι παρα να σηκωθουμε και να στριμοχτουμε μαζι με τους αλλους για να τη δουμε λιγο. Εξαλλος εγω αλλα μετα μου περασε διοτι αρχισε να βρεχει καρέκλες και μου περασε η όρεξη. Παντως την ακούσαμε Dolby Surround απ'το σπιτι. Μετα τη ληξη της συναυλιας σταματησε η βροχη και εβγαλε εναν υπεροχο ήλιο. Ετσι το απογευμα συνεχιστηκε με βολτες στην παλια πολη, το ποταμι και γενικα μεσα στην Ξάνθη. Το βραδυ μασκαρευτήκαμε οπως-οπως και βγηκαμε στους δρόμους οπου εξω απο καθε μαγαζι στηνότανε παρτυ. Κατα τις 5 -αν και ειχαμε κατεβασει μπόλικο κονιακ- το μωρο μου ξεπαγιασε και μπηκαμε σε ενα μαγαζι οπου γινόταν το αδιαχώρητο. Ευτυχως ειχα γνωστους εκει που μας βαλανε μεσα "στα ιδιαιτερα" τα μπουφαν μας αλλα δεν ειχε χωρο να κατσουμε. Τα μόνα μερη που είχε να κατσουμε ήταν ο μινι προθάλαμος στις τουαλέτες και πανω στο μπαρ. Εννοείται πως ανεβηκαμε και κάτσαμε πανω στο μπαρ. Καλα τι χορους ριξαμε εκει πανω δεν λεγεται. Και οι καλήτερες γνωρίμιες πανω στα μπαρ γίνονται. Ανεβηκαν μαζί μας κατι γκομενιτσες μια εκτων οποίων με κατεβασε και με πήρε στην παρεα της. Γιατι πήγα? Μαλακας δεν ειμαι, μια ωρα πανω στο μπαρ βαρεθηκα. Το μωρο χαμπαρια, συνεχισε να χορευει. Εγω κατω βρηκα μερος να αφήσω το ποτο τσιγαρα κλπ και να αραξω λιγακι. Βεβαια απο θαύμα γλυτωσα το βιασμο εκει αλλα και τον ξυλοδαρμο στο δρόμο για το σπιτι.

Το πρωι της κυριακης με ξυπνηασανε κατι φιλοι μας που ηρθανε για την παρελαση. 10 το πρωι ντρουν το τηλεφωνο και να χω και βγαλω και το σκυλι για πιπι. Εδω να σημειωθει πως ειχαμε γυρισει 7 το πρωι στο σπιτι κομματια απτα ξύδια. Ε σηκώθηκα, εβαλα μια ζακετουλα οπως ήμουν με τις πυτζαμες και κατεβηκα να τους παω για καφε. Γιατι να ντραπω? Ολοι εξω ντυμένοι καρναβαλια, οι πυτζαμουλες μου τους πειραξαν? Λιγο πριν ξεκινησει η παρελαση πηγα σπιτι αλλαξα και παρακολουθήσαμε την παραλαση οπου φέτος Βασίλισα του καρναβαλιού ήταν η Δήμητρα απτο Next Top Model. Πολυ τρελη η κοπελα και δυστυχως που δεν την καψανε στο τέλος. Μας τα χαλασε λιγο η βροχη που κυριολεκτικα μας σαπισε αλλα να 'ναι καλα η μαυροδαφνη και όλα τα ξεχνας. Η υπόλοιπη μερα ευτυχως κύλισε ηρεμα λογω βροχης γιατι δεν την παλεβα αλλο.

Καθαρα Δευτερα κλασσικα πλεον με ξυπνησε το σκυλακι για πιπι και μετα ξανακοιμηθηκα. Οταν ξυπνησα το μεσημερακι οι αλλοι είχανε σηκωθει, μου είχανε φερει την καθιερομένη λαγανα και μου ειχανε κανει καφε. Βγηκαμε για μια τελευταια βολτα στην πόλη και σιγα σιγα πηραμε το δρομο της επιστροφης...

Το φετινό βραβείο Καλήτερης-πρωτότυπης στολης το δινω σε κατι τυπάδες που ντυθήκανε πιτόγυρα, πραγματικα ήθελα να τους φαω.
Ηταν ένα πολυ ωραίο τερταήμερο αν εξαιρέσουμε τη βροχη. Αντε βρε και του χρόνου :)


Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Κανόνες "συγκατοίκισης"


Οχι, όχι δεν αναφέρομαι στους κανόνες συγκατoικισης μεταξύ -ας πουμε- 2 συγκατοίκων στο ιδιο σπιτι ή στο ιδιο διαμέρισμα. Αναφέρομαι στους κανόνες συγκατοίκισης σε μια πολυκατοικία. Στην πολυκατοικία που μενω πουχου, ειμαστε γύρω στα 50 διαμερίσματα. Ναι μεγάλη πολυκατοικια, εδω στο ανσανσερ ζητημα να εχω πετύχει τον ιδιο ανθρωπο για πανω απο 3 φορες. Τα διαμερίσματα καταλαμβάνονται κατα 40% απο φοιτητές ή νεαρους εργένηδες ενω το υπολοιπο ποσοστο απο οικογένειες και καποιους ηλικιομένους. Τωρα αμα σας πω πως το 60% σπαει τα νευρα στο 40% και οχι με παρατηρήσεις αλλα με φασαρία θα σας φανει παράλογο? Εμενα μου φαίνεται τρελο, να σεβοματσε τις ώρες κοινής ησυχίας και τους κανόνες τις πολυκατοικίας εμείς που το αίμα μας βραζει και να μη τις σέβονται αυτοι που ειναι ντεμεκ το παραδειγμά μας (για να μην πω μουχλες)...

Κυριακες μεσημέρι, που ο απλός καθημερινος ανθρωπος (ας μην πουμε οτι ξενυχτισε το προηγουμενο βραδυ) θελει να ησυχασει λιγο, η μία μετακομιζει τα επιπλα ΟΛΑ για να καθαρισει, η αλλη -που ποια μερα θα καλεσω την προνοια- επειδη βαριεται να σηκωθει απτο σαπιοκρεββατο της αφηνει τα μωρα τις κανα 3ωρο να ουρλιαζουνε "μαμα-μαμα". Τωρα θα μου πεις που το ξερω, το δωματιο τους μεσοτοιχια με το δικο μου, να ρεφτουν θα το ακουσω...Βεβαια μπορει να τα χω ξυπνησει κα γω μερικα βραδια αν και δεν νομιζω γιατι δεν τα ακουσα να τσιριζουν μεσα στην μαυρη νυχτα.
Επισης, ο βρωμιαρης ο ελεηνος ο διπλανος που βγαζει τη σακουλα τον σκουπιδιων διπλα στην πορτα μου και κανει 2 μερες να την πεταξει. Ενταξει θα μου πεις παρτην και πετα την εσυ αν σε ενοχλει τοσο, ναι το σκεφτηκα. Σιγα μην γινω ο σκουπηδιαρης του και τον καλομαθω κιολας. Βαριεσαι ρε φιλε να τα πεταξεις? Αν οχι απο 3, απο 2 μπαλκονια εχει καθε διαμερισμα, βγαλτην εκει εξω και πετα την το καλοκαιρι αμα θες οταν θα σου μυρισει, καφρε!

Κατοικίδια μεσα στην πολυκατοικια. Ευτυχως ειναι πιο ησυχα και απο τους ανθρώπους αλλα -εσυ απτο διαμερισμα στο βαθος,ναι σ'εχω δει- μην το πας προς νερου το σκυλι τελευταια στιγμη και κατουραει μεσα στο ανσανσερ, ειναι αηδιαστικο και θα παθουμε ολοι τιποτα και θα ψαχνομαστε. Κι αμα το προβλημα ειναι οτι το σκυλι του αρεσει να τα κανει μεσα στο ανσανσερ, εκπαιδευσε το.


Αρωματοπωλειον "το ανσανσερ". Καλα αυτο συμβαινει σε πολλες πολυκατοικιες και δεν ειναι τοοοσο ενοχλητικο οσο τα υπολοιπα. Ντυνεσαι στολιζεσαι και βαζεις και με τον ψεκαστήρα την Dior που πηρες απτους μαυρους. Νταξει δεν μας λυπασαι, κλαιν. Αλλα ρε συ βρωμοκοπας απο χιλιομετρο δηλαδη εεεεεεελεος! Κανε ενα μπανιο, κανε δυο "ψουτ" και τελος, δεν ειναι αναγκη να ποτίσεις κιολας στο πετσι σου.


Τα μικρα κοντα παιδακια που δεν φτάνουν το θυροτηλέφωνο. Ειναι μερικα παιδακια που δεν φτανουν τα πανω πανω κουμπια που ειναι του σπιτιου τους και πατανε το δικο μου που ειναι στη μεση ή και τα πιο κατω. Παρτε κλειδια ή μην κυκλοφορειται μόνα σας. Δεν ειμαι ο πορτιερης της πολυκατοικιας να μου χτυπατε καθε τρεις και μια και να μου λετε ανοιξε γιατι δεν φτανω. Τελος το θυροτηλεφωνο, πλεον απανταω μονο αν με παρουν απο κατω ή ξερω πως καποιος θα ερθει.

Παιζει ο Παοκ? Τελεια, Live αναμετάδοση στο σαλονι μου. Απο πανω μενει ενα τρελαμενο παόκι ο οποιος ειτε χανει ο παοκ ειτε κερδιζει πρεπει να το ακουσουν ΟΛΑ τα βαλκανια. Θα βαλει γκολ ο παοκ? Χαμοοοοοος, τσιριδες, αναποδογυρίζει έπιπλα, κοπαναει τους τοίχους και τα ποδια του στο πατωμα. Θα βαλουν γκόλ στον πάοκ η θα χασει πέναλτι..? Ολα τα παραπανω επι δεκα. Απ'οτι εχω ψιλιαστει του εχει απαγορευτει η εισοδος στα γηπεδα διοτι αμα αναλογιστει κανεις τι κανει σπιτι του, φανταστειετε τι εχει κανει σε δημόσιους χώρους.


Ουυυφ, τα ειπα και ξαλάφρωσα. Για την ιστορία δεν εχει τύχει φοιτητης να ενοχλησει ένοικο της πολυκατοικιας ειτε με κοσμο ειτε με φασαρία απο μουσικες. Απ'οτι ψλιαζομαι μας εχουν σπασει τοοοσο τα νευρα που δεν θελουμε να τους ερεθισουμε και κανουν χειρότερα. Τι αλλο να σκεφτω δεν ξερω... Καλη υπομονή.

Υ.Γ. Αυτη τη στιγμη τα μουλικα απο διπλα δεν εχουν σταματίσει να κοπανιοουνται στον τοιχο και η μανα τους κοιμαται....εεεεε ρε προνοια που θελει!