Σηκώνεσαι αργά, δειλά... Λίγο μουδιασμένα και προχωράς...
Κοιτάς και προχωράς...Που πας? αδιάφορο... συνεχιζεις...
Κλείνεις τα ματια και προχωράς...
Βλέπεις ωραία πράγματα, χαρούμενα...
Σκοτεινιάζει, ολα μοιάζουν ξένα, απειλιτικά...
Και εισαι μόνος... Μονος μες στο θαμπό σκοταδι, το απέραντο σκοτάδι...
Πεφτεις, πεφτεις στην υγρη γη...
Και το βλέπεις εκει, με τα ματια υγρά...
Ειναι μακρια αλλα ειναι κει...
Τρεμοσβήνει μακρια αλλα γαληνια και σε περιμενει...
Και πας προς τα εκεί... Το φως σε περιμένει...
Το φώς μιας νέας ημέρας... Πιο λαμπερης...
Χωρις την ξεθωριασμενη λαμψη της προηγουμενης...
Ειναι κει και συνεχιζεις να προχωρας... Συνεχιζεις...
Το βημα γινεται πιο γρηγορο... Πιο αισιοδοξο...
Τρεχεις βρεγμενος, δυνατος... Η καρδια σου χτυπα δυνατα...
Φτανεις εκει, εισαι πληρης... για ακομα μια φορα πληρης...
Καπου ειχα διαβασει (δεν θυμαμαι που) πως η ζωη ειναι μια ατερμνονη συναρτηση (νομιζω ημιτονοειδης) και μεις απλα περιμενουμε το επομενο μέγιστο.
Εγω απλα λεω πως αν αγγιζεις το ελαχιστο, δηλαδη τον πατο, ο μονος δρομος ειναι να πας επανω, να ανεβεις και μετα ας ξαναπεσεις...Ετσι ειναι η ζωη... :)
Καλη σας μερα :)
Είναι το καλύτερο σου,που έχω διαβάσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μετά τον πάτο στον οποίο βρησκόμαστε και πιθανόν να βρεθούμε και ξανά,απλά κοιτάμε το καλύτερο για να ανέβουμε ξανά!
Η ζωή είναι κύκλοι και σταθμοί,και σταθμός είναι και το μηδέν,ευχή να μην παραμένουμε πολύ σε αυτό το σταθμό!
Την Καλησπέρα μου!
Ναι ειναι πιο αφηρημενο και καπως αληγορικο :Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρομαι που σ'αρεσε παντως :)
Ελπιζω να ακουγες το τραγουδι καθως διαβαζες :Ρ
Και παλι καλη σου μερα :)
Ας ελπίσουμε τότε σε διαστήματα με παρατεταμένα όρια προς το μέγιστο...!!
ΑπάντησηΔιαγραφήlol
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασικα δεν εχει νοημα, ειναι πως θα το βιωσεις. Συνηθως διαλεγουμε να βιωνουμε πιο εντονα τον πονο παρα τη χαρα. Ετσι οταν "διανυουμε" την αρνητικη διαδρομη, παντα μας φαινεται μεγαλυτερη. Σκοπος ειναι -ακομη και αν αγγιξουμε το απολυτο ελαχιστο, δηλαδη το αρνητικο απειρο- να εχουμε την δυναμη να αντεξουμε να ανεβουμε ξανα στην κορυφη :)
Αν είναι συναρτησιακή η ζωή μας...και μάλιστα ημιτόνου...ή έστω συνημιτόνου...τότε είναι μάλλον αναπόφευκτο! Χαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφή