Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

Σαν να μην περασε μια μερα...



Οχι, οχι δεν τα ξαναβρηκαμε με τον πρωην, ο τιτλος παει αλλου.

Χτες το απογευματάκι εφτασα Αθήνα, τελείωσα με την εξεταστική και ειπα να κατεβω να δω μερικους φίλους που ειχα να δω καιρο και να περάσω μερικες μέρες με το Κατσικακι που μου ειχε λειψει πολυ.

Πηρα λοιπον που λετε το Κτελ και κατεβηκα. Εφτασα και αφου καναμε λιγη βολτα στο κεντρο της Αθηνας πηγαμε σπιτι να αραξουμε και να τελειωσει μια εργασια που ειχε. Οταν νυχτωσε λιγο χτυπαει τηλεφωνο με απόκρυψη. Το σηκωνω και ήταν ο πρωτος μου 'ερωτας, ο μοναδικός, οανυπερβλητος :Ρ Του ειχα πει πριν απο λιγο καιρο πως θα κατεβω Αθηνα μολις τελιωσω την εξεταστικη και αν βολεψει να βρεθουμε να τα πουμε, του ειχα πει μαλιστα πως θα κατεβω με το "αμορε" και ηταν καπως διστακτικος. Με παιρνει τηλεφωνο που λετε, αρχιζουμε τα κλασσικα "τι κανεις, να ηρθα, να εφτασα κλπ". Δεν ειχα σκοπο να βγω και να αφησω το Κατσικι μονο του και επειδη ηθελα να τον δω τον ρωτησα αν μπορει να ερθει απο δω. Μου ειπε πως ειναι στην αλλη ακρη της Αθηνας αλλα θελει πολυ να με δει και μολις τελειωσει την προπονηση θα ερθει απο δω. Κατα τις 12μιση με ξαναπαιρνει να μου πει πως εφτασε αλλα επειδη ντρεπεται λιγο να μην ερθει απο το σπιτι και να παμε καμια βολτα στην περιοχη. Ετσι και εγινε. Εδω πρεπει να σημειωθει πως ειχαμε να βρεθουμε 3μιση χρονια απο κοντα. Παω στο σημειο που δωσαμε Ραντεβου και προσπαθω να τον βρω. Ηταν στο αμαξι και προσπαθουσε να παρκαρει (εχει κανα χρονο που εβγαλε διπλωμα και ειχε λιγο ανχος :Ρ) και δεν ημουν και 100% σιγουρος πως ειναι αυτος. Τεσπα βεβαιωνομαι πως ειναι αυτος, προχωραω προς τα κει, με κοιταει τον κοιταω και βγαινει απ'το αμαξι. Πραγματικα ε....Σαν να μην περασε μια μερα. Και δεν μιλαω για την εμφανιση ή το στυλακι, μιλαω για το βλεμα, την αισθηση, την αυρα... Πηραμε μπυρες και πηγαμε σε κατι σκαλακια πιο περα να τα πουμε.

Πραγματικα δεν υπηρχε, σαν να ειχαμε να βρεθουμε 100 χρονια και συναμα σαν να εχουμε να τα πουμε απο χτες. γενικα ολο αυτο το διαστημα οσες φορες ηρθα Αθηνα δεν πολυβολευε να βρεθουμε και μια φορα τσακωθηκαμε κιολας επειδη του πα τελευταια στιγμη πως κατεβηκα. Αλλα γενικα μιλουσαμε ανα καποιες φασεις στο τηλεφωνο. Μιλησαμε για τις ζωες μας,πως παει, τι εγινε, τι θα γινει και γενικα περι ανεμων και υδατων. Με ρωτησε που ειναι το αμορε, του ειπα οτι χωρισα και γενικα μερικα πραγματα πανω στη σχεση. Οσο μιλουσαμε τα ματια του ενος ηταν καρφωμενα στα ματια του αλλου. (Μαλερ αν διαβαζεις το ποστ και βαρεθηκες ηδη στο λεω απο τωρα δεν ειχε σεξ ή οτιδηποτε τετοιο η καταληξη :Ρ) Μετα το γυρισαμε στις αναμηνησεις, τι ειχαμε περασει "τοτε", τι ωραια που ηταν ποσο ομορφα περνουσαμε κλπ κλπ κλπ. Θα μου πειτε και σεις αν περνουσατε καλα γιατι χωρισατε ρε παιδια? Επειδη ειναι δυσκολη η γαμω-αποσταση Αθηνα-Σαλονικη και προτιμησαμε την "ευκολη" οδο. Δεν βαριεσαι. Δεν μπορω να πω πως ξυπνησε παλι ο ερωτας μου γι'αυτον, διοτι ποτε δεν ειχε σβησει ποτε τελειως. Ειχαμε αποφασισει πως δεδομενων των συνθηκων και μιας και δεν μπορουμε να ειμαστε μαζι, κανουμε ο καθενας τη ζωη του, κοιταμε να περναμε καλα και αν το φερει η μοιρα ξανα, να ειμαστε μαζι. Πολυ παιδικο ακουγεται, πολυ ονειροπολο. Ετσι πιστευα και γω απο καποια φαση και μετα. Αλλα η μεγαλυτερη αποδειξη ηρθε χτες. Οπως ειπα και πριν μετα απο 3 χρονια, που θεωρειται ενα σεβαστο διαστημα, που μεσολαβησαν τοσα και τοσα στις ζωες και των 2, καθομαστε οπως παλια και ενω μιλανε τα στοματα, τα ματια μιλανε περισσοτερο. Περασαμε ενα 2ωρο μαζι και μετα γυρισα σπιτι.

Λυπαμαι που το λεω αλλα οτι δεν καταφερε να με κανει να νιωσω "ο προηγουμενος", με εκανε να τα νιωσω ολα με ενα βλεμμα ο αλλος, ο πρωτος. Θα μου πειτε πως η πρωτη αγαπη δεν πεθαινει, πως ειμαι ακομα απο τοοοοτε κολημενος μαζι του. Εγω θα σας πως ναι, η πρωτη αγαπη δεν πεθαινει, οχι ομως πως ημουν ακομα κολημενος. Το ειχαμε ξεπερασει αυτο καιρο πριν. Ερωτες περασανε αρκετοι απο τοτε. Αυτο που πιστευω πως ενα κομματι του ενος εχει φωλιασει μεσα στον αλλο και αντιστροφως. Το στορι αυτο ειναι κατι σαν την ταινια "το ημερολογιο", ετσι νομιζω τουλαχιστον (ή θελω να νομιζω:Ρ). Ελπιζω να τα πουμε λιγο ακομα πριν φυγω απο Αθηνα αλλα ακομα και να μη γινει αυτο, μου ειναι αρκετο, εμεις να μαστε καλα :)

Υ.Γ. Καλο μηνα σε ολους και να ειστε παντα τοσο ευτυχισμενοι οσο ειμαι εγω απο χτες το βραδυ, Καλο σαββατοκυριακο :)


7 σχόλια:

  1. ναι και οι επομενες σε στελνουν στην κολαση ?? :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τα ματια πολλες φορες λενε περισσοτερα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η πρώτη αγάπη δεν ξεχνιέται εύκολα.
    Καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Le premier amour est le dernier" λέει σε ένα τραγούδι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @the boy with the arab strap
    και κει πιστευω κρυβεται η ουσια :)

    @bear
    Ναι το ξερω, ειναι ωραια ομως η ατιμη :)

    @Ιθάκη-man
    Καλα δεν το συζυτω....Θεα η Celine :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. αμάν βρε με κάνετε να αισθάνομαι σαν να είμαι η κακιά του χωριού. Πάντως σεξάκι θα παίξει άκου την γραία που στο λέει. χαχαχαχα

    Καλά να περάσεις στην Αθήνα μικρούλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή